Ξέρει, μπορεί και το θέλει πολύ ο Σωφρόνης
Ο απόηχος της πρόσληψης του Σωφρόνη Αυγουστή στην τεχνική ηγεσία του ΑΠΟΕΛ δεν έχει ακόμα κοπάσει. Χωρίς περιστροφές και μεγάλη εισαγωγή, θα εκφράσω την άποψη μου ότι με βάση τα ονόματα των υποψηφίων και ειδικά όσων ήταν ψηλά στην λίστα των υποψηφίων, ο Κύπριος τεχνικός, αποτελεί την καλύτερη λύση. Θα δικαιολογήσω βέβαια, την άποψη μου.
Μετά τις πολλές, συνεχόμενες, μεταγραφικές βόμβες που απρόσμενα για πολλούς, πραγματοποίησε η διοίκηση Πρόδρομου Πετρίδη, δημιουργήθηκαν δικαιολογημένα ξανά μεγάλες προσδοκίες από τους πάντα απαιτητικούς οπαδούς του ΑΠΟΕΛ. Απόδειξη για το πιο πάνω τα σχεδόν 5000 εισιτήρια διαρκείας σε μια τόσο δύσκολη και παράξενη εποχή.
Η συντριβή από την Πάφο στην πρεμιέρα του νέου πρωταθλήματος και η τραγική εικόνα της ομάδας που δεν μπόρεσε να αντιδράσει και ξάφνιασε με την ανετοιμότητα και την ανεπάρκεια της, μετέτρεψε τον ενθουσιασμό του κόσμου σε απογοήτευση και έφερε ξανά την γκρίνια και την αμφισβήτηση, στοιχεία που συνόδευαν τους «γαλαζοκίτρινους» ολόκληρη την περσινή χρονιά.
Δημιουργήθηκε έτσι από την εκκίνηση, τεράστια πίεση και ο κίνδυνος να χαθεί από την αρχή πολύτιμο έδαφος με καταστροφικές συνέπειες για την ομάδα και την προσπάθεια της να επιστρέψει δυναμικά στις επιτυχίες, στους τίτλους, στην κορυφή.
Επιλογή με το μικρότερο ρίσκο
Έπρεπε λοιπόν η διοίκηση να κάνει την επιλογή με το λιγότερο ρίσκο. Με προπονητή που να είναι έτοιμος, ικανός και αποφασισμένος να δουλέψει σκληρά για να ξανακάνει το νέο ΑΠΟΕΛ ομάδα, δίνοντας του δυναμική και προοπτική τίτλων.
Αν ο προπονητής θα ήταν εντελώς ξένος με τα ποδοσφαιρικά μας δρώμενα και κυρίως τη νοοτροπία και τις ιδιαιτερότητες, όπως για παράδειγμα ήταν ο Ουρουγουανός Πογιέτ, το ρίσκο θα ήταν πολύ μεγαλύτερο.
Αντίθετα με τον οποιονδήποτε ξένο τεχνικό, ο Σωφρόνης γνωρίζει άριστα το δυναμικό του ΑΠΟΕΛ, τους λίγους παλιούς στην ομάδα αλλά και τους περισσότερους από τους πολλούς νέους.
Γνωρίζει επίσης, πολύ καλύτερα από τον οποιοδήποτε ξένο ερχόταν, τα νέα δεδομένα στο κυπριακό ποδόσφαιρο και την δυναμική των ανταγωνιστών του ΑΠΟΕΛ αλλά και όλων των άλλων ομάδων.
Παιχνίδι κατοχής και επιθετικό πνεύμα
Είναι άνθρωπος που παθιάζεται με το ποδόσφαιρο και την δουλειά του. Δένεται και σέβεται τους συνεργάτες του και καταφέρνει να κερδίζει τον σεβασμό και την εκτίμηση των παιχτών του.
Όσον αφορά τα κυριότερα χαρακτηριστικά του ως προπονητής, του αρέσει η ομάδα του να έχει την κατοχή της μπάλας και τον έλεγχο του ρυθμού. Ζητά συνεχές τρέξιμο, με ή χωρίς τη μπάλα και πίεση από ψηλά. Επίσης ξεχωρίζει για το επιθετικό του πνεύμα.
Είναι πολύ σημαντικό το ότι δεν αποκλείστηκε ΠΟΤΕ σε προκριματική φάση μετρώντας με τον Απόλλωνα δύο συμμετοχές στην φάση των ομίλων του Europa League με προκρίσεις στα πλέι οφ της διοργάνωσης επί της Μίντιλαντ και της Βασιλείας.
Πλεονέκτημα το πάθος του!
Το πάθος που τον χαρακτηρίζει από τότε που αγωνιζόταν, δεν το θεωρώ μειονέκτημα αλλά αντίθετα προτέρημα. Μετά τις πολλές προσθαφαιρέσεις που έγιναν στο ΑΠΟΕΛ και την πολύ άσχημη περσινή σεζόν, οι «γαλαζοκίτρινοι» είχαν ανάγκη από ένα προπονητή που θα εμπνεύσει τους παίχτες και θα τους δώσει κίνητρα για να βγάλουν στο γήπεδο τον καλύτερο εαυτό τους οδηγώντας την ομάδα σε επιτυχίες και υλοποίηση των στόχων της.
Δεν μπορώ να ξέρω αν ο Σωφρόνης Αυγουστή καταφέρει να μεταμορφώσει το ΑΠΟΕΛ σε μια ομάδα που θα αρέσει και θα κερδίζει, αλλά γι’ αυτό που είμαι σίγουρος είναι ότι, υπό τις περιστάσεις, ο Λεμεσιανός τεχνικός ήταν η πιο ενδεδειγμένη λύση, για τους λόγους που έχω προαναφέρει.
Άρθρο του Γιώργου Παττίχη στο 24sports
