Ο «τελικός» του Πασιένσια
Δεν επικρατεί και το καλύτερο κλίμα στον Αρχάγγελο. Υπάρχει έντονος προβληματισμός στη διοίκηση και στον κόσμο της ομάδας μας.
Ο ΑΠΟΕΛ «νοσεί» σε όλες τις γραμμές. Ο Πασιένσια είχε πει ότι η ομάδα θα βελτιώνεται από παιχνίδι σε παιχνίδι όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Κακά τα ψέματα, ο ΑΠΟΕΛ είχε την τύχη με το μέρος του στις δυο τελευταίες κληρώσεις. Κληρωθήκαμε με ομάδες (Μίντιλαντ και Αστάνα) που δεν έχουν να επιδείξουν κάτι στην Ευρώπη όμως κάναμε τα εύκολα δύσκολα. Δεν τις υποτιμούμε, απλά λέμε τα πράγματα με το όνομα τους. Σκεφτείτε τι θα γινόταν αν κληρωνόμασταν με πιο δύσκολες ομάδες.
Δεν εστιαζόμαστε μόνο στο επιθετικό πρόβλημα. Στο Καζακστάν, είχαμε μεγαλύτερο πρόβλημα στην αμυντική μας λειτουργία από ότι στην επίθεση. Η ομάδα έχει γενικότερο πρόβλημα, η ομάδα δεν έχει αποκτήσει ακόμη της δική της ταυτότητα, την ταυτότητα του Ντομίνγκος Πασιένσια.
Ο Πορτογάλος δεν έχει καταφέρει ακόμα να περάσει τα δικά του στοιχεία στην ομάδα. Δεν ταιριάζει στον ΑΠΟΕΛ αυτό το πλάνο που προσπαθεί να εφαρμόσει ο προπονητής μας. Δεν γίνεται να περνάμε τη μπάλα στην επίθεση με μπαλιές 40 μέτρων. Εμείς έχουμε συνηθίσει με ένα στρωτό και ορθόδοξο ποδόσφαιρο.
Ο τελικός της Τετάρτης με την Αστάνα ίσως κρίνει το μέλλον του Πασιένσια. Ο Πορτογάλος δεν νοιώθει άνετα και γνωρίζει ότι «τρέμει» η καρέκλα του. Όμως, είναι σωστό να ρίχνουμε όλη την ευθύνη στον προπονητή; Βεβαίως και όχι. Μερίδιο ευθύνης έχουν και οι υπόλοιποι οι οποίοι είχαν ενεργό ρόλο στον προγραμματισμό.
Είναι καθήκον μας να στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις την ομάδα μας. Την Τετάρτη θα είμαστε ξανά στα τσιμέντα και ελπίζουμε ότι θα δούμε ένα αλλαγμένο ΑΠΟΕΛ, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.
