Το ξήλωμα που έφερε… ξεγύμνωμα
Το ΑΠΟΕΛ μετά από 20 χρόνια μένει και επίσημα εκτός Ευρωπαϊκών διοργανώσεων στην χειρότερη χρονιά της σύγχρονης ιστορίας του. Για να καταλήξει στο σήμερα όμως έγιναν μια σειρά από λάθη τα οποία στο τέλος πληρώνεις.
Στην πιο δύσκολη χρονιά της ιστορίας του το καλοκαίρι η επιλογή ήταν το ξήλωμα της ομάδας, και παρά το γεγονός πως έμοιαζε αναγκαίο, η στελέχωση της δεν ήρθε ποτέ σωστά. Ο χρόνος κυλούσε και τουλάχιστον μια δωδεκάδα ποδοσφαιριστών δεν έκαναν προετοιμασία με τους συμπαίκτες τους. Έγιναν δε πολλά λάθη στην στελέχωση με παίκτες που κανονικά δεν θα έπρεπε να φορέσουν ποτέ τη φανέλα των «Γαλαζοκιτρίνων».
Τα λάθη όμως πληρώνονται και αυτό φάνηκε απ’ την αρχή. Ο κακός προγραμματισμός, σε συνάρτηση με την πολύ κακή προετοιμασία έφεραν τον Ευρωπαϊκό αποκλεισμό. Για μια ομάδα σαν το ΑΠΟΕΛ αυτό είναι ένα ηχηρό χαστούκι, και στην πραγματικότητα δεν συνήλθε ποτέ.
Εν συνεχεία είχαμε την αλλαγή προπονητή και την αλλαγή φιλοσοφίας σε μια σχολή που στην πραγματικότητα ήταν ξένη τόσο για το ΑΠΟΕΛ όσο και για το Κυπριακό ποδόσφαιρο. Άλλη νοοτροπία στην Βρετανία, άλλο το ποδόσφαιρο εκεί, και άλλο εδώ στην Κύπρο. Δεν πρόλαβε να δείξει κάτι ο Μικ Μακάρθι και ήρθε ο κορωνοϊός που πήρε πίσω την ομάδα. Κάπως έτσι «καταδικάστηκε» η προσπάθεια του για κάποια αλλαγή και μαζί με τα δικά του λάθη, ήρθε το τέλος του.
Τα κάστανα απ’ τη φωτιά κλήθηκε να βγάλει ο Σάββας Πουρσαϊτίδης, όμως όταν έχεις ένα άλογο «κουτσό» δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Έδειξε βελτίωση και κάποια σταθεροποίηση όμως το ΑΠΟΕΛ πλέον δεν είχε κανένα δικαίωμα λάθους αφού ο μοναδικός στόχος ήταν το κύπελλο…
Και όταν δεν έχει δικαίωμα λάθους, παίζεις με τη φωτιά. Στο τέλος το ΑΠΟΕΛ κάηκε και δυο κακά ή έστω μέτρια παιχνίδια με την Ανόρθωση έφεραν τον αποκλεισμό. Κάπως έτσι μετά από 20 χρόνια το ΑΠΟΕΛ μένει εκτός Ευρώπης και ξεκινά να μετρά ζημιές κυρίως οικονομικές για μια επόμενη μέρα που εκ των πραγμάτων θα είναι πολύ δύσκολη.
Εφραίμ Γεωργίου
