Το βάθος και η ατομική ποιότητα

Ο στόχος του πρωταθλήματος είναι αδιαπραγμάτευτος για τον ΑΠΟΕΛ. Η ομάδα ακόμη σε μια τέτοια προβληματική χρονιά, με το στραβό ξεκίνημα και τους συνεχείς και μακροχρόνιους τραυματισμούς ποδοσφαιριστών που έκαναν τη διαφορά είναι στην πρώτη θέση. Βέβαια η πρώτη θέση δεν είναι τυχαία καθώς οι «Γαλαζοκίτρινοι» έχουν το βάθος και τις μονάδες για να βρίσκονται εκεί ακόμη και όταν δεν υπολογίζει ένα σωρό βασικά γρανάζια.

Αν δούμε μια προς μια τις μακροχρόνιες απουσίες τότε γίνεται εύκολα αντιληπτό το βάθος του ΑΠΟΕΛ. Ο Μιλάνοφ ήταν η πρώτη και πιο σημαντική απουσία, καθώς μέχρι τον Γενάρη δεν υπήρχε καθαρόαιμος δεξιός οπισθοφύλακας στην ομάδα. Έπειτα ήρθε στην ομάδα ο Νσούε, ο οποίος έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά απ’ τον Μιλάνοφ. Αμυντικός με στοιχεία εξτρέμ ο οποίος όμως κάποιες φορές αφήνει κενά στα μετόπισθεν μιας και είναι συνεχώς στο μισό της αντίπαλης ομάδας.

Έπειτα είναι η απουσία του Ρουέδα. Πρόκειται για ποδοσφαιριστή που ήρθε και έδεσε με την ομάδα. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός ηγέτη και δεν είναι τυχαίο πως κατάφερνε να ξεχωρίζει ακόμη και όταν είχε τον Καρλάο δίπλα του. Ταυτόχρονα δεν πρέπει να ξεχνάμε πως και ο Καρλάο έμεινε για μεγάλο διάστημα εκτός.

Εκτός όμως είναι και ο Βινίσιους. Πως να μην θεωρηθεί απουσία ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που τα τελευταία χρόνια προσέγγιζε τα αγωνιστικά λεπτά του Μοράις. Ένας παίκτης που είχε την κατάλληλη χημεία και ήταν κυριολεκτικά εργάτης στο χώρο του κέντρου.

Οι τρεις που αναφέραμε πιο πάνω έχουν διαγραφεί από το ρόστερ και δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Τρεις παίκτες της διαφοράς. Όμως η λίστα δεν σταματά εκεί. Ο Εφραίμ διεκδικεί όσκαρ ατυχίας καθώς σε όλη τη χρονιά δεν κατάφερε ποτέ να πιάσει ρυθμό. Μόλις έβρισκε τα πατήματα, το όνομα του εμφανιζόταν και πάλι στο ιατρικό δελτίο.

Για τον Βάτερμαν τα λόγια είναι περιττά. Είναι ίσως ο κορυφαίος τερματοφύλακας του πρωταθλήματος μας. Έχει πόδι που θα ζήλευαν ακόμη και δεκάρια, ενώ τα αντανακλαστικά του είναι τέτοια που κάνουν την δουλειά των αντιπάλων πολύ δύσκολη ώστε να τον νικήσουν.

Ταυτόχρονα οι Σόουζα και Ιωάννου έχασαν αρκετό καιρό είτε ως τραυματίες, είτε ανεβάζοντας στροφές για να φθάσουν στο επιθυμητό επίπεδο, ενώ ο Γιώργος Δώνης είδε τον Λάγο, τον Εμπεσίλιο, τον Ορ, τον Αλεξάνδρου, τον Μακρή ακόμη και τον Μπερτόλιο (μόνιμα στη λίστα των τραυματιών ο τελευταίος μέχρι τον πρόσφατα που αποχώρησε απ’ την ομάδα).

Αν αναλογιστούμε όμως όλους αυτούς τους τραυματισμούς και τη σημερινή θέση του ΑΠΟΕΛ, τότε το συμπέρασμα είναι απλό. Ο ΑΠΟΕΛ έχει το βάθος και την ποιότητα στο ρόστερ του. Είναι εκεί ακόμη στην κορυφή και έχει το πάνω χέρι για το πρωτάθλημα. Σίγουρα η απόδοση των παικτών του Δώνη σε αρκετά παιχνίδια δεν ήταν η κατάλληλη, ενώ υπάρχουν και προβλήματα στην άμυνα, όμως μετά από τόσους τραυματισμούς και τόσες αναποδιές, το γεγονός πως ο ΑΠΟΕΛ είναι στην κορυφή λέει πολλά. Λέει πολλά τόσο για την ατομική ποιότητα που υπάρχει και το βάθος όσο και για την δουλειά που γίνεται στον «Αρχάγγελο».

Εφραίμ Γεωργίου

Πηγή: 24sports.com.cy