ΚΥΡΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣΠοδοσφαιρο

Το λάθος διορθώνεται!

Είχαμε σημειώσει μετά την ισοπαλία με την ΑΕΚ στο ΓΣΠ την προτελευταία αγωνιστική των πλέι οφ ότι το “καλύτερο ρόστερ όλων των εποχών” ήταν πιθανότατα το πιο υπερεκτιμημένο ρόστερ όλων των εποχών… Και η κατάκτηση του νταμπλ δεν αλλάζει την άποψη αυτή…

Εξάλλου το πρωτάθλημα ήρθε πολύ δύσκολα και χάρη και στη συμβολή των αντιπάλων μας που έκαναν περισσότερες γκέλες από τον ΑΠΟΕΛ. Άρα η κατάκτησή του στο φινάλε δεν αλλάζει σε μεγάλο βαθμό όσα λέγαμε μετά την τραγική εμφάνιση με την ΑΕΚ, ότι δηλαδή το ρόστερ του ΑΠΟΕΛ, τριπλάσιας, τετραπλάσιας ακόμη και πενταπλάσιας αξίας (σε κόστος) από τις άλλες ομάδες (!) είχε υπερεκτιμηθεί.

Αναφέραμε τότε ότι δεν ήταν δυνατό και δεν φαινόταν στο γήπεδο ότι το ρόστερ του ΑΠΟΕΛ κοστίζει πέντε φορές περισσότερο από το ρόστερ της ΑΕΚ που έκλεψε τις εντυπώσεις στο πρωτάθλημα. Ήταν επιβεβλημένο να μειωθεί δραστικά το κόστος του ρόστερ, πέρα από την ποιοτική αναβάθμιση που χρειαζόταν.

Και βλέπουμε ότι ο Γκουστάβο Μαντούκα και η διοίκηση βαδίζουν σ’ αυτό το δρόμο! Και πολύ καλά κάνουν! Ο καθένας πρέπει να πάρει ότι και όσο αξίζει! Ούτε ευρώ παραπάνω! Και όσοι δεν δέχονται… υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.

Η διοίκηση προσπάθησε και πέρυσι να ρίξει το μπάτζετ, αλλά αυτό φάνηκε ανέφικτο. Το είχε προσπαθήσει και ο Φοίβος Ερωτοκρίτου, αλλά και πάλι εις μάτην.

Φέτος βλέπουμε κάτι να αλλάζει. Βλέπουμε να γίνεται μία πιο λογική και ασφαλώς μειωμένη πρόταση στον Τζιμπούρ. Βλέπουμε να μην γίνονται αποδεκτές οι τρελές απαιτήσεις του Σέρινταν που τελικά μπορεί να κλείσει στην Ομόνοια με λιγότερα και από όσα έπαιρνε στον ΑΠΟΕΛ (και αν θα πληρώνεται…). Βλέπουμε να γίνονται σωστές περικοπές σε παίκτες που είχαν υψηλά συμβόλαια (Νούνο Μοράις).

Βλέπουμε συνολικά να γίνεται επιτέλους μία ολοκληρωμένη προσπάθεια προς τη σωστή κατεύθυνση. Γιατί δεν γίνεται να έχει ο ΑΠΟΕΛ τρεις και τέσσερις φορές μεγαλύτερο μπάτζετ από τους αντιπάλους του και να παίρνει το πρωτάθλημα με την ψυχή στο στόμα! Κάτι πήγαινε λάθος! Κι αυτό το λάθος διορθώνεται…

Previous post

Ξένοι και κοινοτικοί

Next post

Ούτε τα λίγα...