Το εύκολο γκολ

Πάνε χρόνια να βρούμε επιθετικό να έχει το γκολ στο αίμα του.

Ο ΑΠΟΕΛ στο σκοράρισμα πάντα είχε βοήθεις από τα επιθετικά φτερά και σπάνια βασιζόταν στον κεντρικό επιθετικό. Δυστυχώς και φέτος η ομάδα μας αδυνατεί να βρει δίχτυα με τους επιθετικούς μας να δείχνουν εγκλωβισμένοι στις αντίπαλες περιοχές μη μπορώντας να γίνουν ιδιαίτερα απειλητικοί.

Ο τελευταίος δεινός εκτελεστής ήταν αναμφίβολα ο Πιέρος Σωτιρίου ενώ ποιος μπορεί να ξεχάσει τον εκπληκτικό Καβενάκι. Αν πάμε λίγο πιο πίσω θα θυμηθούμε τον Εστεμπάν Σολάρι κυρίως στην πρώτη του θητεία στον ΑΠΟΕΛ και από κι και πέρα το χάος.

Καλούς επιθετικούς είχαμε αλλά δύσκολα ξεπερνούσαν διψήφιο αριθμό τερμάτων. Αίλτον, Τρισκόφσκι, Μαντούκα ήταν από τα πιο πρόσφατα ονόματα αλλά κανείς δεν μπόρεσε να ανεβεί στο πρώτο σκαλοπάτι του πίνακα των σκόρερ.

Φέτος ο Μπέν Σαχάρ ήταν ο διακαής πόθος του Μαρίνου Ουζουνίδη και ήρθε με τις καλύτερες συστάσεις αλλά μέχρι σήμερα είναι σκιά του καλού του εαυτού. Ο Νούχιου έγινε κάτοικος Αρχαγγέλου στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου με σκοπό να πλαισιώσει τον Ισραηλινό, ξεκίνησε εντυπωσιακά κλέβοντας τις εντυπώσεις αλλά δεν είχε ανάλογη συνέχεια.

Είμαστε ακόμα στα πρώτα στάδια του φετινού μαραθωνίου και ευελπιστούμε ότι τόσο ο Μπέν Σαχάρ όσο και ο Νούχιου θα ανεβάσουν στροφές και θα φορτώσουν με γκολ τις αντίπαλες άμυνες.

@orangeWOLF