Θρύλος, πανικός, τρομοκρατία!

Ένα μαύρο σύννεφο βρίσκεται πάνω από την πόλη της Λεμεσού. Στον Άη Νικόλα έχει κηρυχτεί τριήμερο πένθος. Οι σημαίες στο ΣΥΦΑΕΛ κυματίζουν μεσίστιες.Ο εναέριος έχει ερημώσει.

Δεν θέλουμε ποτέ να βρεθούμε στη θέση των ΑΕΛιστών. Τα γατάκια θα θυμούνται για όλη τους τη ζωή τη 17^η Οκτωβρίου. Οι λεμεσιανοί έχασαν τον ύπνο τους και για αυτό ευθύνεται αποκλειστικά ο Καβενάγκι, ο Εφραίμ, o Βινίσιους και οι υπόλοιποι. Δεν υπάρχει λόγος να προχωρήσουμε σε αγωνιστική ανάλυση του χθεσινού αγώνα.

Νικήσαμε εύκολα μια μικρομεσαία ομάδα του πρωταθλήματος, τόσο απλά. Μπράβο στους παίκτες μας για το respect που έδειξαν στον αντίπαλο, δεν το λέμε καθόλου ειρωνικά. Αν συνέχιζαν με τον ίδιο ρυθμό μέχρι και το 90’, το σκορ θα μπορούσε να φτάσει σε διψήφιο αριθμό.

Κάποιοι…άρχισαν να τρέμουν μόνο και στην ιδέα ότι θα έρθουν στο ΓΣΠ για να μας αντιμετωπίσουν. Δεν έχασαν το ύπνο τους μόνο οι ΑΕΛίστες. Άρχισαν να φοβούνται και οι υπόλοιποι, Απολλωνίστες, χόχοι και μαθητές. Φοβούνται ότι θα πάθουν τα ίδια που έπαθε η ΑΕΛ… και ακόμη χειρότερα. Σπείραμε τον πανικό σε όλο το νησί.

Δεν υπάρχει χρόνος για πανηγυρισμούς. Γυρίζουμε σελίδα και επικεντρωνόμαστε στο Γιουρόπα Λιγκ. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η ομάδα μας θα νικήσει στον πρώτο ευρωπαϊκό τελικό. Πρέπει να κοιτάμε παιχνίδι με παιχνίδι. Είναι απλά μαθηματικά, με τρεις νίκες κόντρα σε Αστέρα και Σπάρτα θα καταφέρουμε να πάρουμε τη 2^η θέση του ομίλου, φτάνει να μην πάρει πάνω από δυο βαθμούς η Σπάρτα στα δυο παιχνίδια με τη Σάλκε.