Τελευταία ευκαιρία…
Η διακοπή του πρωταθλήματος είναι στην πραγματικότητα η τελευταία ευκαιρία της ομάδας μας να αλλάξει κάποια πράγματα στο αγωνιστικό κομμάτι και να παλέψει για να σώσει τη χρονιά. Ο Μικ Μακάρθι θα προσπαθήσει με τη σειρά του να βγάλει τον «ασθενή» απ’ την «εντατική» και να παρουσιάσει κάτι που έστω να μπορεί να μοιάζει με ομάδα.
Έχουμε γράψει ξανά πως μονάδες στο ρόστερ μας υπάρχουν (όπως επίσης και κενά), και αυτό δεν αλλάζει, μιας και κανείς μας δεν αμφισβητεί τον Ενσούε και την ποιότητα του, το τι μπορεί να κάνει ο Ζαχίντ, ή αν ο Ανουάρ μπορεί να βοηθήσει. Όταν δες πας πιο μπροστά οι αριθμοί των Ατζίλι και Μπεν Σαχάρ δείχνουν άλλους παίκτες από αυτό που βλέπουμε εμείς.
Υπάρχουν όμως πολλά θέματα που πρέπει να λυθούν. Οι ποδοσφαιριστές μας δυστυχώς δεν έχουν ομοιογένεια. Δεν λειτουργούν σαν ένα και δεν μπορούν συνεργαστούν αποτελεσματικά. Αυτό είναι καθαρά θέμα προετοιμασίας, όπως επίσης θέμα προετοιμασίας είναι πως η ομάδα μας δεν μπορεί να διατηρήσει ψηλές εντάσεις.
Απ’ την άλλη θέμα τακτικής και ψυχολογίας είναι τα τέρματα που δεν έρχονται. Στο παιχνίδι με τον Εθνικό είδαμε μια προσπάθεια για διαφορετικό τρόπο ανάπτυξης. Η ομάδα μας έπαιξε απ’ τα άκρα με τους εξτρέμ να προσπαθούν να μένουν στη γραμμή και πότε να έχουν στήριγμα τα μπακ που έκαναν όβερλαπ, και πότε τον αμυντικό χαφ ή το δεκάρι που έδινε επιπλέον επιλογή και βάθος. Επί Ουζουνίδη η ανάπτυξη μας ήταν διαφορετική μιας και είχαμε στόχο πάντα να βγαίνουμε μπροστά απ’ τον άξονα.
Μπήκαμε στην πιο καθοριστική εβδομάδα του πρωταθλήματος. Αυτή που θα καθορίσει αν η ομάδα μπορεί ή όχι να ανατρέψει την κατάσταση. Ας ελπίζουμε ο κ. Μικ να έχει την λύση…
