Τα λαμόγια ο σεβασμός και ο κ. «Κ»

Ο τέως Εκπρόσωπος Τύπου του σωματείου μας, Ανδρέας Παρασκευά, με την ιδιότητα του αθλητικού συντάκτη, απαντά με σχόλιο του στον πρόεδρο της Δόξας Κώστα Χριστοδούλου (Καραβίδας).

Πολύ συχνά ακούμε από διάφορους να χρησιμοποιείται η λέξη “λαμόγια” για να περιγράψει τον διεφθαρμένο, τον απατεώνα και τον υπόγειο τύπο, που μετέρχεται ύπουλα, παράνομα ή ανήθικα μέσα για αποκτήσει χρήματα ή εξουσία!

Τα τελευταία χρόνια η λέξη λαμόγια χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγω για τους πολιτικούς καθώς επίσης και τους δημοσιογράφους αφού θεωρούν πως οι δύο αυτές κατηγορίες είναι διεφθαρμένοι.

Αυτή είναι μια γενική ορολογία της λέξης λαμόγιο την οποία χρησιμοποίησε ο πρόεδρος της Δόξας Κώστας Χριστοδούλου (καραβίδας) σ’ ένα μήνυμα που ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook δείχνοντας την δυσαρέσκεια του για ένα συγκεκριμένο θέμα.

Δεν θα μπω στην διαδικασία να σχολιάσω τα περί πολιτικών, αλλά δεν ανέχομαι όμως από πρόεδρο ομάδας να αποκαλεί λαμόγια τους δημοσιογράφους (εάν αυτούς εννοούσε) προσβάλλοντας δημόσια όλους και αόριστα κυρίως την δουλειά μας η οποία εάν δεν υπήρχε, ο ίδιος δύσκολα θα μπορούσε να αναδείξει την καριέρα του ως εκπρόσωπος παικτών.

Δεν είναι λίγες οι φορές που στον Τύπο παρουσιάστηκαν σχόλια για συγκεκριμένους παίκτες μέσα από τις αγωνιστικές τους παρουσίες οι οποίοι κάποιοι εξ αυτών εκπροσωπούσε ή εκπροσωπεί ο κ. Χριστοδούλου δίνοντας την ευκαιρία στον ίδιο να βρει τον επόμενο σταθμό των πελατών του.

Ο κάθε δημοσιογράφος έχοντας το δικό του κριτήριο, κάνει ρεπορτάζ, αρθρογραφεί, αναλύει αφού το αναγνωστικό του κοινό το επιβάλλει. Αυτό αναδεικνύει την δουλειά μας, αυτό την κρίνει, την αναδεικνύει ή την καταδικάζει και αυτό κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει.

Εάν ο κ. Χριστοδούλου έχει πρόβλημα με αυτό θα μπορούσε να το εκφράσει με διαφορετικό τρόπο (ευτυχώς η Ελληνική μας γλώσσα έχει πλούσιο λεξιλόγιο το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποίηση) για να εκφράσει την δυσφορία του πάνω σε συγκεκριμένο θέμα τον οποίο καίει ή αφορά.

Εάν αντιλήφθηκα λανθασμένα και ο κ. Χριστοδούλου μέσα από το σχόλιο του έστρεψε τα πυρά του προς τον κόσμο του ΑΠΟΕΛ, ή της Ομόνοιας ή οποιασδήποτε μεγάλης ή μικρής ομάδας δεν σημαίνει πως και πάλι έχει το δίκαιο με το μέρος του.

Αφού παρά τις ρητές οδηγίες της FIFA εκπρόσωποι παικτών δεν μπορούν να είναι και πρόεδροι έστω και αν αυτό “γίνεται” με την ανοχή τρίτων θα έπρεπε ο κ. Χριστοδούλου να σέβεται περισσότερο τους οπαδούς και τις διοικήσεις των ομάδων μας οι οποίες του δίνουν την δυνατότητα να εκπροσωπεί αυτός ή το γραφείο του παίκτες που αγωνίζονται σ’ αυτές.

Δεν έγινα ούτε θα γίνω ποτέ υπερασπιστείς των πάντων αλλά είναι καιρός να αντιληφθούμε πως σε μια αλυσίδα όλοι οι κρίκοι έχουν την δική τους σημασία είτε είναι ομάδες, διοικήσεις, ομοσπονδίες, οπαδοί, παίκτες, δημοσιογράφοι, εκπρόσωποι παικτών κτλπ και όλοι θα πρέπει να σέβονται, να εκτιμούν και όχι να πυροβολούν αόριστα τους πάντες και τα πάντα αφήνοντας αιχμές για τον τρόπο που σκέφτονται, λειτουργούν ή εκφράζονται.

Ειδικά σε μια δύσκολη εποχή που τα social media παίζουν τον δικό τους ξεχωριστό ρόλο στην ζωή μας και χωρίς αυτά δημόσια δεν θα μπορούσες να μιλήσεις να εκφράσεις την δυσαρέσκεια σου, τον εκνευρισμό σου, τον θαυμασμό σου, την ικανοποίηση σου για διάφορα θέματα που αφορούν την επικαιρότητα.

Δυστυχώς κάποιοι μέσα από την δική τους τους επιτυχία μιλούν, εκφράζονται, μειώνουν, απαξιώνουν χωρίς καμιά απολύτως επίδραση στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία σε αντίθεση με άλλους που ενδεχομένως ένα σχόλιο, ένα ρεπορτάζ, ένα άρθρο, μπορεί να αποτελέσει η αφορμή επιβράβευσης ή χλευασμού ακόμα και απόλυσης μετά από παρεμβάσεις.