Τα… διδάγματα μιας εξάρας
Η αλήθεια να λέγεται, συνηθίσαμε τα τελευταία χρόνια σε πολύ καλύτερα αποτελέσματα στην Ευρώπη, ακόμη και σε περιπτώσεις ήττας, ακόμη και με αντιπάλους εκτοπίσματος κοντά στα μεγέθη της Ρεάλ Μαδρίτης. Η αλήθεια να λέγεται, μας είχε συνηθίσει ο ΑΠΟΕΛ τα τελευταία χρόνια σε αποτελέσματα, αλλά και επιτυχίες εκ διαμέτρου αντίθετες από το 0-6 και κυρίως του τρόπου που το αποτέλεσμα αυτό διαμορφώθηκε.
Προσγείωση λοιπόν στην (σκληρή) πραγματικότητα. Αυτήν που πολλοί είχαν ξεχάσει τον τελευταίο καιρό παρασυρόμενοι από κάποιες επιτυχίες. Είναι οι ίδιοι που υποστήριζαν, μετά το… τιμητικό 3-0 στη Μαδρίτη, πως ο ΑΠΟΕΛ σεβάστηκε περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε τη μεγάλη του αντίπαλο! Ήρθε λοιπόν η εξάρα αυτή, για να υπενθυμίσει πως ομάδες όπως η Ρεάλ Μαδρίτης είναι ικανές να φθάσουν σε τέτοια επίπεδα επιτυχιών, ακόμη και χωρίς να ιδρώσουν. Πως απέχουμε ακόμη πολύ, ως κυπριακό ποδόσφαιρο, από τη δυνατότητα να κοντράρουμε στα ίσα τέτοια ποδοσφαιρικά μεγαθήρια. Δεν ισχύει μόνο για μας, και τα εφτά γκολ που δέχθηκε η Σέλτικ από την Παρί Σεν Ζερμέν το πιστοποιεί.
Ήρθε λοιπόν το… χαστούκι αυτό των έξι γκολ, σε ρυθμό προπόνησης, για να μας αναγκάσει να επαναξιολογήσουμε τα μεγέθη, δικά μας και των αντιπάλων μας. Η Ρεάλ μπορεί να περνά ή να πέρασε μια (ποδοσφαιρική) κρίση, η οποία, ωστόσο, εμφανής μπορεί να είναι μόνο όταν απέναντ;i της έχει αντιπάλους κοντά στο δικό της εκτόπισμα…
Δεν μας πάει χρόνια πίσω η βαριά αυτή ήττα, ούτε καν βήματα. Απλά μας επαναφέρει στην πραγματικότητα, γιατί ειδικά στην ομάδα του ΑΠΟΕΛ, κάπου το μέτρο των απαιτήσεων, των προσδοκιών και πολλές φορές της κριτικής έχει χαθεί τα τελευταία χρόνια. Όχι τυχαία αλλά ούτε και δικαιολογημένα, παρά τις τεράστιες και ιστορικές επιτυχίες στην Ευρώπη. Και αν συζητάμε έστω, για λάθη τακτικής ή γενικότερα προσέγγισης, από πλευράς ΑΠΟΕΛ, σ’ ένα αγώνα κόντρα στη πρωταθλήτρια Ευρώπης, είναι γιατί με την αξία του ο ΑΠΟΕΛ ψήλωσε τον πήχη των προσδοκιών.
Αρκεί να αποφεύγονται οι υπερβολές. Αρκεί να εκτιμήσουμε αυτά που η ομάδα του ΑΠΟΕΛ έχει πετύχει και αχάριστοι να μην είμαστε…
Άρθρο του Γιώργου Λογίδη στην εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»
