Τ. Αντωνίου: «Πέσαμε όλοι έξω για το περσινό ρόστερ»
Διαβάστε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Τάκη Αντωνίου στον Active (107,4 & 102,5) και την εκπομπή «Βάλε ένα γκολ» με τους Ιάκωβο Κακουρή και Πανίκο Θεοδοσίου:
Ο παλαίμαχος άσος και προπονητής μας μιλώντας για τη σεζόν που ολοκληρώθηκε παραδέχθηκε ότι ο ίδιος και οι περισσότεροι φίλοι της ομάδας υπερεκτίμησαν το ρόστερ του ΑΠΟΕΛ και έπεσαν έξω στις προβλέψεις τους, ενώ επανέλαβε την άποψή του για τον Μούσα Τάαμαρι ότι μπορεί να πωληθεί από τον ΑΠΟΕΛ μ’ ένα ποσό κοντά στα 7.000.000 ευρώ και ακολούθως να «μοσχοπουληθεί» με 70.000.000 σε κάποιο στάδιο της καριέρας.
Είχε καταγράψει ένα ρεπορτάζ ο αρχισυντάκτης του Φιλελεύθερου, ο Πανίκος Τίτας, που σας συνάντησε την ημέρα που αφεθήκατε ελεύθερος από τους Τούρκους: «Τι μου θυμίσατε τώρα. Μεταφέρονταν εκεί τα λεωφορεία με Έλληνες αιχμαλώτους, στο Λήδρα Πάλας και από εκεί μας μετέφεραν στο Φιλοξένια, όπου γινόταν καταγραφή και αφού κάναμε μπάνιο πηγαίναμε σπίτι μας. Ήταν εκεί το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου και λέγαμε το όνομά μας εκεί. Ήταν εκεί και ο Πανίκος Τίτας (πρώην αρχισυντάκτης του αθλητικού τμήματος στον Φιλελεύθερο). Με αγκάλιασε και με ρώτησε “πότε θα πας προπόνηση”; Του είπα “μα κάνουν προπονήσεις”; Μου είπε “ναι”. Δεν το πίστευα ότι γινόντουσαν προπονήσεις. Και την επόμενη ημέρα το είχε γράψει με υπερβάλλοντα ζήλο ο Πανίκος Τίτας τότε (γέλια)».
Πιαστήκατε αιχμάλωτος στη δεύτερη μέρα της εισβολής; «Ναι. Έπαιξα το 1972-73 πήραμε νταμπλ και την επόμενη σεζόν μείναμε στην Α’ Εθνική στην Ελλάδα. Επιστρέψαμε τον Ιούλιο του 1974 από την Ελλάδα και μας υποδέχθηκαν στη Λευκωσία 10.000 κόσμος. Μας πήραν στους ώμους τους για να μας μεταφέρουν από εκεί στο οίκημα του ΑΠΟΕΛ. Ήταν τρομερό πράγμα, απίστευτο. Επιχείρησαν πολλές ομάδες τότε να μείνουν στην Α’ Εθνική και δεν το κατάφεραν. Εμείς το πετύχαμε με 11 νίκες. Σε δέκα μέρες έγινε το πραξικόπημα και σε 15 μέρες ο πόλεμος. Εγώ βρέθηκα την επόμενη Δευτέρα δεμένος χέρια-πόδια στην παραλία της Κερύνειας από το πρωί μέχρι το απόγευμα. Ήταν η συγκλονιστικότερη εμπειρία της ζωής μου. Κάτω από τις ποκαλάμες, στον ήλιο, ήταν σκέτο μαρτύριο. Δεν πίστευα ότι θα επιβιώσουμε. Στις πολλές ώρες τα δέματα άρχισαν και έμπαιναν στο δέρμα μας. Πάρα πολλοί αιχμάλωτοι έχουν ακόμα τις πληγές στα πόδια και στα χέρια».
Δεν νιώσατε ποτέ την ανάγκη να καταγράψετε αυτή την εμπειρία σας; «Μου το σύστησαν πολλοί να το έκανα, όμως βρέθηκε ένας καθηγητής πανεπιστημίου που ζήτησε την συνδρομή μου και έγραψε ένα βιβλίο με αφηγήσεις. Ονομάζεται “Αγνωηθέντες 1974”. Είναι 25 σελίδες η δική μου διαδρομή, από την πρώτη μέρα, μέχρι την τελευταία».
Τι θυμάστε έντονα από την πορεία στην Α’ Εθνική; Αυτής της επικής διαδρομής: «Αν θυμάστε τότε υπήρχε μια λατρεία για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ερχόντουσαν οι εβδομαδιαίες εφημερίδες και τρέχαμε στα περίπτερα να τις αγοράσουμε. Θεοποιούσαν τους παίκτες, υπήρχαν μεγάλα ονόματα τότε. Θυμάμαι ότι ένιωθα δέος όταν έβλεπα παίκτες όπως ο Δομάζος, ο Σιδέρης, ο Κούδας, ο Παπαϊωάννου…».
Ποιος ήταν ο καλύτερος από αυτούς; «Ο Δομάζος. Ήταν άλλη κλάση. Ήταν τόσο ενεργητικός, νομίζω δεν υπήρχε άλλος παίκτης που κρατούσε τόση ώρα την μπάλα σε ένα αγώνα. Ήταν όλοι αυτοί παικταράδες, όμως ο Δομάζος ένα σκαλί παραπάνω».
Σπουδάσατε δικηγόρος. Όταν ήσασταν στην Αθήνα παίζατε ποδόσφαιρο; «Μετά τον στρατό έμεινα άλλο ένα χρόνο στην Κύπρο. Μετά έγινε ο πόλεμος και πιάστηκα αιχμάλωτος. Η αδελφή μου με ενέγραψε στη νομική στην Αθήνα, όμως εγώ η αλήθεια είναι ότι ήθελα να σπουδάσω ελληνική φιλολογία. Όταν αφέθηκα ελεύθερος από την αιχμαλωσία έμεινα ακόμα ένα χρόνο στην Κύπρο γιατί απολύθηκα πιο μετά από τον στρατό. Έφυγα σε ηλικία 22 ετών για σπουδές. Όταν ήμουν σπουδές στην Αθήνα ερχόμουν στην Κύπρο τα σαββατοκύριακα και έπαιζα στον ΑΠΟΕΛ. Μου έδιναν πρόγραμμα και το ακολουθούσα κατά τη διάρκεια των σπουδών μου στην Αθήνα. Έκανα προπονήσεις στην πανεπιστημιούπολη και ερχόμουνα σαββατοκύριακα και έπαιζα. Έτυχε να έρθω Σάββατο και να παίξω Κυριακή, έτυχε να έρθω Κυριακή και να παίξω μετά από δύο ώρες αγώνα».
Παίξατε 14 χρόνια στον ΑΠΟΕΛ. Πήγατε και στην Ομόνοια Αραδίππου και τον Κεραυνό στο μεδοδιάστημα; «Ναι, το 1983 είχα μια διαφορά με τον Πάνο Μάρκοβιτς. Ήμουνα το πουλέν του, όμως είχαμε ένα επεισόδιο και έπρεπε να φύγω. Πάντως, έκανα και τον επικήδειο στην κηδεία του μετά που μου το ζήτησε η οικογένειά του, ενώ στη συνέχεια ζήτησε συγνώμη σε εμένα ενώπιον των συμπαικτών μου. Όταν έπαιξα κόντρα στον ΑΠΟΕΛ έβαλα τα δυνατά μου για να δείξω ότι αξίζω. Με είδε ο Κάσιντι που ήταν αντίπαλός μου και ζήτησε να επιστρέψω πίσω στον ΑΠΟΕΛ».
Στην προπονητική δεν θέλατε να ήσασταν επαγγελματίας; «Δεν μπορούσα. Είχα δικηγορικό γραφείο και ενώ πηγαίναμε καλά, ανέλαβα προπονητής στον ΑΠΟΕΛ και αναγκάστηκα να σταματήσω. Όταν έφυγα από τον ΑΠΟΕΛ αντιλήφθηκα ότι δεν μπορώ να το συνεχίσω. Θυμάμαι ότι μια φορά σε ένα δικαστήριο έφυγα πιο νωρίς για να φύγω να πάω σε προπόνηση όταν ήμουν προπονητής στην Ομόνοια Αραδίππου».
Διακόπηκε άδοξα η φετινή σεζόν. Είχατε άλλη εκτίμηση; «Αν το δω από την επιδημιολογική πλευρά τότε σωστά δεν παίξαμε. Αν το δω από την άλλη πλευρά σαφώς και δεν έπρεπε να διακοπεί. Ξέρετε ποιοι ψηφίζουν, ποια είναι τα κριτήρια. Υπήρξε μια απόφαση και πρέπει να τη σεβαστούμε».
Μπορούσε φέτος ο ΑΠΟΕΛ με την εικόνα που παρουσίασε να ανατρέψει το σκηνικό; «Όπως το είχαμε δει ήταν δύσκολο. Αλλά, με έναν Τάαμαρι που είχε φορμαριστεί και με μεγάλο ρόστερ θα μπορούσε. Όμως, θα ήταν δύσκολο γιατί ήταν δύο οι ομάδες που κυνηγούσε. Όχι όμως στα πλαίσια του ακατόρθωτου».
Πέσαμε έξω στην αξιολόγηση των μετεγγραφών του ΑΠΟΕΛ το περασμένο Καλοκαίρι; Υπερτιμήθηκαν πολλοί; Είχατε πει εσείς ότι η φετινή ομάδα είναι καλύτερη αυτής του 2011-12 που έφτασε στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ: «Υπερβολή ήταν, ναι, δυστυχώς. Πέσαμε όλοι έξω. Η χρηματιστηριακή αξία των παικτών μπορεί αν ήταν μεγαλύτερη από τη σεζόν 2011-12, αλλά στο γήπεδο δεν ήταν έτσι».
Πιστεύετε στους παίκτες «δημοσίους υπαλλήλους»; «Όχι. Απλά κάποιοι λόγω συγκυριών φτιάχνουν ένα όνομα και ακολούθως υπογράφουν συμβόλαια με βάση αυτό».
Αυτό για ποιους ισχύει από τον ΑΠΟΕΛ; «Εμείς βλέπουμε 5-6 παλαίμαχοι μαζί τους αγώνες του ΑΠΟΕΛ και κάνουμε κριτική. Πολλούς παίκτες όταν τους είχαμε δει, είπαμε ότι δεν είναι επιπέδου ΑΠΟΕΛ ποδοσφαιριστές. Είχαν θέματα με την ταχύτητα, με την αποτελεσματικότητα ή με την αντοχή. Να σας πω ένα παράδειγμα. Ο Μπερτόλιο ήρθε στα 26,5 του να γίνει ηγέτης του ΑΠΟΕΛ. Στα 19 του έπαιξε στην Εθνική Αργεντινής, τον κάλεσε ο Μαραντόνα, και πέτυχε δύο γκολ. Ακολούθως σε εφτά χρόνια έβαλε πέντε γκολ. Δεν είχε τη δύναμη και την ποιότητα να γίνει το δεκάρι του ΑΠΟΕΛ».
Τι αλλαγές χρειάζεται ο ΑΠΟΕΛ; «Ο ΑΠΟΕΛ πρέπει να δημιουργήσει ομάδα με ισορροπίες, έξυπνους παίκτες και να μπορούν να αντέξουν στο χρόνο έχοντας ρόλο στην ομάδα. Η Ομόνοια δεν άλλαξε πολλά. Μπήκαν παίκτες με συγκεκριμένους ρόλους. Όταν έχεις τέτοια ομάδα την ενισχύεις με λίγες κινήσεις και γίνεται πιο ισχυρή. Έτυχε πρόσφατα να δω αγώνα της εποχής του 2012. Ήταν ο Μοράις με τον Πίντο στο κέντρο, ο Αΐλτον και ο Τριτσκόφσκι στην επίθεση και στα άκρα ο Χαραλαμπίδης με τον Μαντούκα. Παίκτες με προσωπικότητα, ηγέτες και ποιότητα. Ο Μπεργκ πάει να κάνει κάτι παρόμοιο. Όχι το ίδιο σε επίπεδο, αλλά με ρόλους. Το ότι είναι αργός ο Γκόμεθ δεν φαίνεται, γιατί είναι δίπλα του ο δουλευταράς Γκόμες. Έχει πολύ καλά στόπερ, εξαιρετικά μπακ. Αυτό πάει να πει ομάδα».
Ο Ουζουνίδης μπορεί να αλλάξει τον ΑΠΟΕΛ; «Ναι, τον έζησα και μπορεί. Είναι ένας προπονητής που κτίζει παιχνίδι. Αν καταφέρει να φέρει τους κατάλληλους παίκτες μπορεί να τα καταφέρει».
Έχετε μια λατρεία με τον Τάαμαρι και δηλώσατε πως θα πωληθεί με πολλά χρήματα. Εξακολουθείτε να το πιστεύετε; «Να ξεκαθαρίσω τι είπα, γιατί άκουσα διάφορα σε αυτό το θέμα. Εγώ είπα ότι από την Κύπρο θα φύγει με 7.000.000 ευρώ, η επόμενη ομάδα θα τον πουλήσει με 20.000.000 ευρώ και ακολούθως θα πωληθεί με 70.000.000 ευρώ. Ακόμα το πιστεύω, ναι, φτάνει να του ανανεωθεί το συμβόλαιο. Αυτή είναι βασική προϋπόθεση. Εσείς είδατε άλλον ποδοσφαιριστή στην Κύπρο που να μπορεί από την πρώτη σεζόν του να κάνει αυτά τα πράγματα;».
