Συνωστισμός στο κέντρο
Η Ομάδα μας ξεκίνησε την σεζόν με μεγάλες αδυναμίες στο χώρο της μεσαίας γραμμής οι οποίες υπήρχαν από την προηγούμενη χρονιά. Φτάνοντας στο σήμερα μπορούμε να διακρίνουμε ότι υπάρχουν έξι καλές επιλογές για τις τρεις θέσεις του κέντρου με τους Σατσιά, Λουντέμο, Ανουάρ, Μπερν, Ντε Βινσέντι και Ζαχίντ να προκαλούν ένα ευχάριστο πονοκέφαλο στον Σάββα Πουρσαϊτίδη.
Για τον νεαρό Σατσιά μπορούμε να γράφουμε ώρες . Ο νεαρός μέσος έδειξε να «κουμαντάρει» στον χώρο του κέντρου, είναι γρήγορος, δεν χρονοτριβεί με την μπάλα, αμύνεται σωστά και ο Σάββας Πουρσαϊτίδης δείχνει να τον εμπιστεύεται.
Ο Γκάγιας Ζαχίντ δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Είναι γνωστό ότι ξέρει πολλά κιλά μπάλα και όταν θέλει μπορεί να πάρει ένα παιχνίδι πάνω του.
Ο Μάριους Λουντέμο ήταν απογοητευτικός στην αρχή της χρόνιας αλλά με την άφιξη του Σάββα Πουρσαϊτίδη είναι σαφώς βελτιωμένος. Απέκτησε αγωνιστική ταυτότητα καθώς η θέση μπροστά στα δύο στόπερ φαίνεται να του ταιριάζει γάντι.
Πάμε στον Ανουάρ. Ο Μαροκινός ήρθε με τις καλύτερες συστάσεις και ενώ βοήθησε αρκετά στα πρώτα παιχνίδια στη συνέχεια κάποιοι μικροτραυματισμοί και οι συνεχόμενες κάρτες τον άφηναν εκτός με αποτέλεσμα να χάσει την φόρμα του. Περιμένουμε πολλά από αυτόν γιατί είναι ένας πολύ ποιοτικός ποδοσφαιριστής.
Το πονεμένο κεφάλαιο Ντε Βινσέντι. Ξεκίνησε πολύ καλά τη χρονιά και φαινόταν ότι θα ήταν ένας εκ των ηγετών της ομάδας. Κάπου εκεί όμως προκύπτει ο σοβαρός τραυματισμός στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Ανόρθωση και ο Αργεντινός επέστρεψε κάνοντας μέτριες εώς κακές εμφανίσεις. Ειδικά το συμβάν στον αγώνα με την Αεκ όπου έκανε ένα άσκοπο σκληρό φάουλ και άφησε την ομάδα μας με δέκα ποδοσφαιριστές για 60′ ήταν κάτι που μας εξόργισε όλους.
Καταλήγουμε στον νεοαποκτηθέντα Τζακ Μπερν. Έχει καλό βιογραφικό με πολλές ατομικές και ομαδικές διακρίσεις και με το μικρό δείγμα που έχουμε μέχρι στιγμής δείχνει ότι σιγά σιγά θα αποτελέσει βασικό γρανάζι στην γαλαζοκίτρινη μηχανή του Σάββα Πουρσαϊτίδη.
Πορτοκαλί Τιμωρός
