Στο σωστό δρόμο οι κινήσεις Μαντούκα-διοίκησης
Ο Ανδρέας Χριστοφίδης είναι η πέμπτη αποχώρηση, όπως ανακοινώθηκε το βράδυ της Πέμπτης, μετά τους Χιώτη, Σέρινταν, Γκόμες και Ρίισε. Και μπορεί να υπάρχουν διάφορες απόψεις για τις αποχωρήσεις, αλλά φρονούμε ότι γίνονται προς τη σωστή κατεύθυνση!
Και εξηγούμε…
* πολλοί υποστηρίζουν ότι ο Χιώτης θα έπρεπε να μείνει και συναισθηματικούς λόγους. Αλλά εμείς δεν ζητούσαμε αυτή τη φορά να γίνει μεταγραφικός σχεδιασμός με βάση τις ρεαλιστικές ανάγκες της ομάδας, χωρίς συναισθηματισμούς; Τώρα που γίνεται αυτό, γκρινιάζουμε;
* ο Σέρινταν είχε πολλές συμπάθειες στην εξέδρα και η αλήθεια είναι πως είναι ένας χρήσιμος παίκτης. Θα έμενε, αν είχε το εύκολο γκολ. Γιατί από τον επιθετικό δεν θες να είναι απλά χρήσιμος, πρέπει να βάζει και γκολ! Και ο Σέρινταν δεν έβαζε πολλά, αν και, ναι, είχε βάλει μερικά κρίσιμα.
* ο Ρίισε κέρδισε τις εντυπώσεις και τον κόσμο στο δεύτερο μισό της χρονιάς, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν θα λείψει σε κανέναν, αν και αμυντικό με τόσα γκολ δύσκολα βρίσκεις. Βρίσκεις όμως σίγουρα καλό αριστερό μπαμ με χαμηλότερο συμβόλαιο. Δυστυχώς το συμβόλαιο του Ρίισε ήταν πολυτέλεια, άλλωστε επέλεξε να φύγει για να διεκδικήσει κάποιο συμβόλαιο-χρυσάφι στις Αραβίες ή τις Αμερικές…
* ο Γκόμες δεν κέρδισε ποτέ την εκτίμηση του κόσμου. Φέτος τουλάχιστον μετρίασε τη γκρίνια στο πρώτ μισό της σεζόν όπου έπαιζε. Στο δεύτερο μισό εξαφανίστηκε. Ήταν λογικό να μην του γίνει καν πρόταση ανανέωσης.
* ο Χριστοφίδης έδειξε στις λίγες του εμφανίσεις πως δεν είναι π.χ. Αντωνιάδης. Δεν άρπαξε καμία ευκαιρία από τα μαλλιά. Δεν υπήρχε λόγος να έμενε αιώνιο ταλέντο στον ΑΠΟΕΛ.
Εν κατακλείδι, θεωρούμε ότι μέχρι τώρα ο Γκουστάβο Μαντούκα και η διοίκηση κινούνται ορθά ως προς τις αποχωρήσεις. Και μεταγραφές τύπου Βάντερ και Κόρο που επιχειρούνται δείχνουν ότι κινούνται σωστά και ως προς τις μεταγραφές.
