Προβληματίζει η ανάπτυξη

Εκεί που λες πως πρέπει να αφήσουμε το παιχνίδι με την Σλόβαν πίσω και να κοιτάξουμε μπροστά, έρχεται ακόμα μια απογοητευτική εμφάνιση και μια σφαλιάρα, αυτή τη φορά από τον Ερμή.

Η ισοπαλία με την ομάδα της Αραδίππου φέρνει ακόμα μια πίκρα σε κάθε ΑΠΟΕΛίστα, όχι τόσο για το αποτέλεσμα, αλλά για την αγωνιστική εικόνα του Θρύλου.

Εκεί που θα ήθελα να σταθώ είναι στις δηλώσεις του προπονητή μας μετά το τέλος του αγώνα ο οποίος έριξε ουσιαστικά το φταίξιμο στους ποδοσφαιριστές.

Βάση αυτού, αυτό που με προβληματίζει είναι η παράταξη και ο τρόπος ανάπτυξης της Ομάδας μας μέσα στο γήπεδο.

Όταν ξέρεις πως ο αντίπαλος θα παίξει με κλειστή άμυνα και με όλους τους παίκτες στο ένα τρίτο του γηπέδου εσύ τι κάνεις για αυτό;

Όταν σαν προπονητής έχεις τονίσει πως θέλεις ταχύτητα στο παιχνίδι σου και ενισχύεις τα άκρα σου στη μεταγραφική περίοδο, γιατί επιλέγεις να αναπτύσσεσαι από τον άξονα και να επιμένεις να το κάνεις όταν δεν σου βγαίνει μέχρι ένα χρονικό πλαίσιο;

Δεν είμαι προπονητής ωστόσο όταν ο αντίπαλος έχει 10 ποδοσφαιριστές πίσω από το κέντρο και εσύ βάζεις άλλους 6-7 να αναπτύσσονται από τον άξονα, τότε πως να φτάσει η μπάλα στην περιοχή και στον επιθετικό σου;

Είδαμε πολλές φορές τόσο τον Ατζίλι όσο και τον Εντογκαλά να μην πατάνε γραμμή και να συγκλίνουν προς τα μέσα ούτως ώστε να ανοίξουν τους χώρους για τα μπακ. Το θέμα είναι πως τα μπακ αν εξαιρέσουμε το τελευταίο δεκάλεπτο, σπάνια πάτησαν περιοχή. Μάλλον γιατί δεν είχαν τις οδηγίες να το κάνουν.

Εκ του αποτελέσματος, είμασταν ανούσιοι και το μόνο που καταφέρναμε είναι να έχουμε τη κατοχή στο χώρο του κέντρου και να προσπαθούμε να παίξουμε κάθετα ασχέτως αν μπροστά μας υπήρχε ένα τοίχος ποδοσφαιριστών.

Δεν λέω πως φταίει αυτό, ούτε πως έχει και ιδιαίτερη σημασία πλέον. Αυτό που έχει σημασία όμως είναι πως η νίκη δεν ήρθε ούτε χθες και αυτό προβληματίζει.

Σίγουρα πρέπει να αλλάξουν πολλά, έχουμε δρόμο μπροστά μας…

Πορτοκαλί Πύραυλος