Προ του φάσματος ενός τεραστίου μονοδρόμου
Ένα από τα πράγματα για τα οποία γίνεται λόγος κατά διαστήματα είναι η επιπολαιότητα όσον αφορά την προσέγγιση των πραγμάτων όλων όσων λαμβάνουν αποφάσεις στον Αρχάγγελο.
Η μεγάλη εικόνα είναι αυτή που θέλει τον ΑΠΟΕΛ με την αγωνιστική του παρουσία να ακροβατεί παρατεταμένα σε τεντωμένο σχοινί το οποίο είναι έτοιμο να σπάσει. Λένε ότι το γήπεδο είναι καθρέφτης των πάντων και με αυτά που βλέπουμε δε μπορεί κανείς να κοιμάτε ήσυχος.
Ο Πετρίδης όπως και χτες επιχειρεί κατά διαστήματα και όποτε κρίνει αυτός σκόπιμο να καθησυχάζει με τις γνωστές του προτροπές οι οποίες είναι περισσότερο για τους αδαής αφού πλέον κανένας δεν πείθετε με τα λόγια αφού στο γήπεδο η ομάδα δεν πείθει ούτε τον πιο αισιόδοξο οπαδό της.
Ο προπονητής τον οποίο ανανέωσε πριν μερικές ημέρες χωρίς καμία λογική δείχνει να αγνοεί εγκληματικά τον παράγοντα εμπειρία και δείχνει να εμμένει σε επιλογές οι οποίες τον εκθέτουν και μάλιστα επικίνδυνα.
Δεν κινδυνολογούμε σε καμία περίπτωση αφού πρόκειται για την πραγματική εικόνα και οποίος δεν τα βλέπει εθελοτυφλεί. Πλέον πάμε σε μερικές ημέρες στην Λεμεσό να αντιμετωπίσουμε τον Απόλλωνα με την πλάτη στον τοίχο και προ του φάσματος να βρεθούμε ενώπιον ενός τεραρατίου μονόδρομου ο οποίος θα δημιουργήσει αλυσιδωτά προβλήματα αφού η νίκη αποτελεί μοναδική επιλογή.
