Περιμένοντας το… εξάρι
Το χθεσινό παιχνίδι με την Καρμιώτισσα έχει πολλά να μας διδάξει ενόψει και της συνέχειας της χρονιάς. Ασφαλώς η γεύση πικρή και η εικόνα όχι η αναμενόμενη, όχι τόσο στο επιθετικό κομμάτι όσο στο ανασταλτικό αλλά και στην νοοτροπία εντός αγώνα.
Επιθετικά αν αναλογιστεί κανείς πως η ομάδα είναι ολοκαίνουργια, με παίκτες που δεν είναι στο 100%, έβγαλε κάποιες φάσεις αλλά και συνεργασίες στις οποίες έλειψε το ορθό τελείωμα ενώ πέτυχε και δυο τέρματα, θα πεις πως μάλλον φυσιολογικό για την εποχή.
Απ’ την άλλη το μεγάλο πρόβλημα μας εντοπίστηκε στην άμυνα. Εκεί έλειψε η συγκέντρωση και το καθαρό μυαλό. Ο Σάντος στο πρώτο του παιχνίδι έδειξε πολύ αγχωμένος, ενώ το κύριο πρόβλημα εστιάζεται στο αμυντικό χαφ. Αυτός ο παίκτης που ψάχνει τόσο καιρό ο Ουζουνίδης και που ακόμη να κλείσει είναι μάλλον το μεγαλύτερο κενό. Απουσιάζει ο κλασικός αμυντικός χαφ τύπου Μοράις. Ναι αυτός που θα οργώνει το γήπεδο, θα κόβει επιθέσεις και θα βοηθά και στη μεταφορά της μπάλας προς την επίθεση.
Δυστυχώς ούτε ο Λούντεμο (δεν είναι κλασικό εξάρι), ούτε ο Σατσιάς (δεν έχει την εμπειρία) κατάφεραν να καλύψουν με επιτυχία εκείνο το χώρο. Ήταν μάλλον το μεγαλύτερο κενό που είδαμε στην ομάδα και ο Μαρίνος Ουζουνίδης θα πρέπει σύντομα να βρει τον ποδοσφαιριστή που θα μπει στα παπούτσια του ρόλου αυτού και θα δώσει στην ομάδα κάτι που για την ώρα απουσιάζει και κρίνεται αναγκαίο.
