Οι ευθύνες για την τεράστια αποτυχία και τα αίτια
Ούτε καν το πρεστίζ ενός τεράστιου συλλόγου όπως είναι το ΑΠΟΕΛ δεν έγινε κατορθωτό να σωθεί μέσα από την φετινή πορεία της ομάδας στο πρωτάθλημα.
Η αδυναμία και ανικανότητα του ΑΠΟΕΛ να εξασφαλίσει έστω και μια θέση στο πρώτο γκρουπ, είναι όπως και να το δει κανείς κατάντημα για μια ομάδα που κυριάρχησε για χρόνια στο ποδόσφαιρο μας. Όχι πως και να έμπαινε στο πρώτο γκρουπ θα είχε κάποια προοπτική με τη βαθμολογική διαφορά από τις πιο πάνω ομάδες να είναι τεράστια, όμως ακόμα και έτσι θα έσωζαν τουλάχιστον το πρεστίζ του συλλόγου.
Η επόμενη μέρα είναι δύσκολη και σκληρή λόγω της έντονης κριτικής που συνεχίζει να ασκεί ο κόσμος και έχει όλο το δίκαιο με το μέρος του. Το φετινό ΑΠΟΕΛ απέτυχε παταγωδώς στο πρωτάθλημα και αυτό που βλέπει (αν αντέχει να το βλέπει) ο κόσμος δεν είναι αποτέλεσμα απλά κάποιων λαθών που έγιναν το καλοκαίρι, αλλά μια σειρά από σοβαρά σφάλματα που έγιναν κυρίως τα τελευταία χρόνια.
Μια ομάδα που δεν λειτούργησε ποτέ τα τελευταία χρόνια με σωστό πλάνο στο πως θα δομηθεί το ρόστερ της, αν είναι δυνατόν μια ομάδα της εμβέλειας του ΑΠΟΕΛ χωρίς ένα άτομο που θα έχει την ευθύνη του προγραμματισμού, είτε αυτός λέγεται τεχνικός διευθυντής, είτε αθλητικός διευθυντής, με σπασμωδικές κινήσεις (είναι πολλά τα παραδείγματα) σε θέματα ενίσχυσης και όλα αυτά για μια ομάδα που υπό φυσιολογικές συνθήκες με το χρήμα που είχε μπει στο ταμείο της θα έπρεπε να είναι η απόλυτη κυρίαρχος. Όσοι πέρασαν από πόστα που είχαν κάποια (όχι την απόλυτη) ευθύνη για θέματα προγραμματισμού έφυγαν σαν αποτυχημένοι αλλά αλήθεια τώρα, ήταν έτσι τα πράγματα ή μήπως ήταν και τα εύκολα θύματα της υπόθεσης όπως ήταν και πολλοί προπονητές;
Ο κόσμος θέλει τουλάχιστον αλήθειες και μια από αυτές είναι και το ότι είχαν εμπλοκή σε θέματα προγραμματισμού και διοικητικά στελέχη. Και δεν μιλάμε ότι απλά έλεγαν την άποψη τους, αλλά πολλές φορές πήραν πάνω τους αποφάσεις και με τον τρόπο τους τις πέρασαν στους εκάστοτε προπονητές, ή υπεύθυνους προγραμματισμού. Οι επιτυχίες είναι μεν εκεί και δεν διαγράφονται, αλλά δεν μπορούν να αποτελέσουν συγχωροχάρτι για τα τρομερά λάθη που έγιναν και έφεραν το ΑΠΟΕΛ σε αυτό το σημείο.
Ο μεταγραφικός σχεδιασμός του καλοκαιριού απέτυχε παταγωδώς και κανένας μα κανένας δεν μπορεί να βγάλει τον εαυτό του έξω, δεν είναι όμως μόνο αυτό που έφερε την αποκαθήλωση της ομάδας που κυριάρχησε στο ποδόσφαιρο μας. Είχε ευθύνες ο Μαρίνος Ουζουνίδης και οι συνεργάτες του και το πλήρωσαν με απόλυση, έφυγε ο Λούκας Χατζηλούκας, δεν είναι στην ομάδα ο Νούνο Μοράις, αλλά δεν είναι εαυτοί οι μοναδικοί υπαίτιοι της τεράστιας αποτυχίας.
Στο ποδόσφαιρο προχωράς και εξελίσσεσαι με σωστό πλάνο, σωστό καταμερισμό ευθυνών σε άτομα καταρτισμένα του χώρου και αξιοποίηση των οικονομικών δυνατοτήτων. Σχεδόν τίποτα από αυτό δεν έγινε στο ΑΠΟΕΛ, όχι μόνο φέτος αλλά εδώ και χρόνια και απλά τώρα έγινε η έκρηξη και βγήκαν στην επιφάνεια οι τρομερές αδυναμίες καθώς υπάρχουν πλέον και άλλες πολύ καλύτερες ομάδες. Με επικοινωνιακές κινήσεις δεν κερδίζεις τίτλους, δεν εξελίσσεσαι και δεν προοδεύεις. Απλά κρύβεις τας προβλήματα κάτω από το χαλί και δυστυχώς για το ΑΠΟΕΛ αυτός είναι ο δρόμος που διάλεξε να πορευτεί τα τελευταία χρόνια.
Και δεν έφτανε η μεγάλη αγωνιστική αποτυχία, υπάρχει και το οικονομικό με τα νέα που κυκλοφορούν να είναι ανησυχητικά αν και εφόσον ισχύουν όσα λέγονται. Αν όντως το συνολικό χρέος της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένων και των οφειλών προς το κράτος είναι πέραν των 20 εκατομμυρίων Ευρώ, μιλάμε για μεγάλη οικονομική τρύπα που δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα πως θα βγει από μέσα η διοίκηση, είτε παραμείνει ο Πρόδρομος Πετρίδης και οι συνεργάτες του, είτε αναλάβουν κάποιοι άλλοι.
Μπορεί ο χρόνος να μην γυρίζει πίσω, αλλά ο κόσμος έχει το δικαίωμα να μάθει αλήθειες και κάποιες από αυτές είναι όσα γράψαμε πιο πάνω. Το ΑΠΟΕΛ είναι τεράστιος σύλλογος και ασφαλώς δεν χάνεται από μια αποτυχία, όσο μεγάλη και αν είναι αυτή. Έχει όμως ανάγκη εδώ και τώρα από σωστό πλάνο, με καθαρά ποδοσφαιρικά κριτήρια, καθώς το μοντέλο λειτουργίας που είχε μέχρι τώρα δεν είναι απλά παλιομοδίτικο αλλά και επικίνδυνο στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Άλλωστε δοκιμάστηκε και απέτυχε.
Κώστας Παναγιώτου