Ο Τραμετσάνι για τον Γολγοθά που ανέβηκε
Μια κατάσταση πολύ άσχημη που βίωσε περιέγραψε σε συνέντευξή του σε ιταλική ιστοσελίδα (www.laregione.ch) ο νέος προπονητής της Ομάδας μας Πάολο Τραμετζάνι, καθώς η γυναίκα του είχε προσβληθεί με καρκίνο κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας που έκανε με τη Σιόν.
Αναλυτικά όσα είπε:
Πάολο ξέρουμε πως έχεις περάσει μια πολύ δύσκολη περίοδο και όχι γιατί δεν προπονούσες. Θες να μας μιλήσεις για αυτό:
«Ναι φυσικά γιατί ευτυχώς τα χειρότερα έχουν περάσει, αλλά θυμάμαι τα πάντα σαν να ήταν χθες. Λίγες μέρες μετά την επισημοποίηση της συμφωνίας με τη Σιόν, είχα ταξιδέψει με την ομάδα για προετοιμασία στο Κρανς Μοντανά, από τις 22 Ιουνίου έως τις 1η Ιουλίου. Οι δύο κόρες μου και η σύζυγός μου ήρθαν στην Ελβετία την 3η μέρα και δύο μέρες αργότερα ανακαλύψαμε την ασθένεια της Ελίσα. Ήταν 5 Ιουλίου του 2017. Μία ημερομηνία αδύνατο να ξεχαστεί, επειδή ήταν η αρχή μίας δύσκολης περιόδου, μία πραγματική κόλαση. Για έναν χαρακτήρα όπως εμένα που πάντα έδινα τα πάντα, ήταν δύσκολο να με σταματήσει κάτι τέτοιο. Επίσης, επειδή όλοι σκεφτόμαστε ότι δεν μπορεί να συμβεί σε εμάς ή σε κάποιον δικό μας άνθρωπο νιώθεις ότι χάνεις τη γη κάτω από τα πόδια σου.
Δεν μπορείς να προετοιμαστείς για κάτι τέτοιο, είχαμε γονατίσει. Ευτυχώς για εμάς, χάρη και στη βοήθεια της Σιόν, βρήκαμε μία εξειδικευμένη θεραπεία σε νοσοκομείο της Βέρνης επειδή ο όγκος στην σπονδυλική στήλη που είχε η Ελίσα ήταν πολύ σπάνιος και σοβαρός. Οι γιατροί εκεί είχαν εξετάσει παρόμοιο περιστατικό στο παρελθόν και ήξεραν πώς να το χειριστούν. Μετά από αρκετές συζητήσεις και σκέψεις, αποφασίσαμε να μείνουμε στο Μοντρέ και ευτυχώς αποδείχθηκε ότι ήταν η σωστή απόφαση. Όταν τελείωσε το μαρτύριο ένιωσα σαν να κέρδισα το πρωτάθλημα, το Τσάμπιονς Λιγκ και το Μουντιάλ μαζί».
Τώρα, η σύζυγός σου είναι καλά στην υγεία της;
«Ναι, χάρη στο Θεό έχει θεραπευτεί. Μου φαίνεται αδύνατο ότι μπορώ να το αντιμετωπίσω και να είμαι σε θέση να μιλάω γι’ αυτό. Η Ελίσα ήταν πολύ δυνατή, αντιμετώπισε την ασθένεια και τις θεραπείες με τόση αντοχή που παρέσυρε μαζί της ολόκληρη την οικογένεια».
Λόγω των δεδομένων αυτών μείνατε για αρκετό καιρό μακριά από το ποδόσφαιρο. Πόσο σας έχει λείψει;
«Μου έλειψε αρκετά. Όσο μπορούσα, προσπάθησα να μείνω ενημερωμένος. Με λίγα λόγια, έμεινα πίσω από τον κόσμο. Ομολογώ ότι μου έλειψε, σπάνια έμεινα στο ζωή μου τόσο μακριά από το ποδόσφαιρο».
Πλέον η αναμονή τελείωσε, προσληφθήκατε στον ΑΠΟΕΛ…
«Είμαι πολύ χαρούμενος, γιατί η επιθυμία να επιστρέψω στην προπονητική ήταν πραγματικά μεγάλη. Το γήπεδο δίνει ιδιαίτερες συγκινήσεις και χωρίς αυτές κάθε βράδυ ένιωθα ότι κάτι μου λείπει. Θέλω να πω, όμως, δεν ανησυχούσα για το πότε θα βρω δουλειά, γιατί μετά από όλα αυτά που περάσαμε έμαθα να εκτιμώ τα σημαντικά πράγματα και τις στιγμές με την οικογένεια μου. Προέκυψε αυτή η ευκαιρία και ήμουν έτοιμος».