Ο αγώνας με τα μάτια του monoapoel

Η κατρακύλα δεν έχει τελειωμό για την ομάδα μας η οποία έχασε για άλλη μια φορά έδαφος, αυτή τη φορά κόντρα στην Ανόρθωση.

Παρά το αρνητικό αποτέλεσμα και την ήττα, είδαμε ένα ΑΠΟΕΛ ελάχιστα βελτιωμένο σε σύγκριση με τα προηγούμενα παιχνίδια κάτι που ασφαλώς δεν ήταν στον βαθμό που έπρεπε με αποτέλεσμα να έρθει η ήττα. Για αλλη μια φορά δεν καταφέραμε να στείλουμε τη μπάλα στα δίχτυα, κάτι που μέχρι στιγμής είναι η κύρια αιτία στο ότι δεν μπορούμε να πάρουμε το τρίποντο.

ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ:

• Με την κατηφόρα που έχει πάρει η ομάδα, δεν μπορούμε να σταθούμε σε θετικά σημεία. Δεν γίνεται… έστω και αν υπάρχουν μικρά μικρά σημεία στα οποία θα μπορούσαμε να γράψουμε κάτι. Η μεγάλη εικόνα είναι τέτοια που δεν μας το επιτρέπει

ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ:

• Το γεγονός πως μπήκαμε για άλλη μια φορά χωρίς πάθος και συγκέντρωση στον αγωνιστικό χώρο με αποτέλεσμα να δεχθούμε πολύ γρήγορα το γκολ
• Το ότι έλειπε το καθαρό μυαλό και η τελική πάσα που εκ του αποτελέσματος οδήγησαν στο να μην μπορέσουμε να σκοράρουμε για ακόμα ένα παιχνίδι. Μπορούσαμε να κάνουμε τη ζημιά σε αρκετές περιπτώσεις. Ωστόσο μείναμε ξανά…άσφαιροι
• Κόντρα στη ροή του αγώνα δεχθήκαμε το γκολ και κάπου εκεί η ψυχολογία των παικτών μας κατέρρευσε. Λογικό μεν, ωστόσο από εκείνη τη στιγμή δεν υπήρξε καμία αντίδραση.από πλευράς Θρύλου
• Για άλλη μια φορά η αμυντική μας λειτουργία έδειξε αδυναμίες. Μπορεί να μην κινδυνέψαμε ιδιαίτερα αλλά ξέραμε πως οι στημένες μπάλες είναι το ισχυρό όπλο της Ανόρθωσης. Το γκολ ήρθε από στημένη φάση και το χειρότερο είναι πως ήρθε από…ασίστ δικού μας ποδοσφαιριστή
• Ζαχίντ και Κλωναρίδης ήταν από τους ποδοσφαιριστές που παρουσιάστηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Ειδικά από τον πρώτο, περιμέναμε πολύ περισσότερα για τον λόγο πως είναι από τους παίκτες που η συμβολή τους είναι απαραίτητη στο δημιουργικό κομμάτι