Νίκη λόγω… DNA
Στη… ψυχρή ανάγνωση των αριθμών, ποσοστού κατοχής, φάσεων και ευκαιριών για γκολ, ο ΑΠΟΕΛ λογικά δεν θα έπρεπε να κερδίσει στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».
Επειδή στο ποδόσφαιρο όμως, μετράνε πολλά άλλα και κάποτε πολύ πιο σημαντικά πράγματα, γι’ αυτό και η 29η Σεπτεμβρίου 2016, αποτελεί πλέον άλλη μια «χρυσή» σελίδα στην σύγχρονη ιστορία του ΑΠΟΕΛ και ας μην εξασφαλίζει κάποια πρόκριση, ας μην σημαίνει κάτι περισσότερο από ένα προβάδισμα στον όμιλο, παρά μόνο την πρώτη εκτός έδρας νίκη, σε ευρωπαϊκό αγώνα, επιπέδου φάσης ομίλων.
Ο ΑΠΟΕΛ είχε να αντιμετωπίσει το φαβορί του ομίλου, έστω στην τωρινή προβληματική μορφή την οποία παρουσιάζει ο Ολυμπιακός. Ο ΑΠΟΕΛ αγωνίστηκε σε ένα γήπεδο στο οποίο πολύ λίγες ομάδες γλιτώνουν και ομάδες πολύ μεγαλύτερου ευρωπαϊκού εκτοπίσματος δεν μπόρεσαν να φύγουν νικήτριες. Έστω κατά διαστήματα μόνο, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, ο Ολυμπιακός δικαιολόγησε τον τίτλο του φαβορί, έστω σε λίγες μόνο περιπτώσεις, όταν ο κόσμος του δεν γιουχάιζε αλλά εμψύχωνε, του προσέδωσε τη ξεχωριστή δυναμική, την οποία πολλές φορές επικαλέστηκαν γηπεδούχοι και αντίπαλοι.
Ο ΑΠΟΕΛ κέρδισε μέσα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», όχι γιατί ήταν καλύτερος στη συνολική εικόνα του αγώνα και αν κάποιος ανέμενε κάτι τέτοιο, θα ήταν εκτός ποδοσφαιρικής πραγματικότητας. Και ούτε χρειάζεται σε τέτοια παιγνίδια να είσαι η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο. Υπερισχύει η τακτική και φυσικά η ουσία. Ο ΑΠΟΕΛ είχε ουσία στο πρώτο ημίχρονο, σκοράροντας, δημιουργώντας μόλις δύο φάσεις και τακτική στο δεύτερο σαρανταπεντάλεπτο, περιορίζοντας σημαντικά τη δυνατότητα του Ολυμπιακού να απειλήσει.
Ο ΑΠΟΕΛ κέρδισε, για την ακρίβεια θριάμβευσε στην έδρα της ομάδας – φαβορί στον όμιλο, γιατί έχει τη δυνατότητα, κυρίως την εμπειρία, να διαχειρίζεται τέτοια παιγνίδια και πολύ περισσότερο τον τρόπο να παίρνει από αυτά το ζητούμενο. Γιατί μπορεί η νίκη κόντρα στον Ολυμπιακό να ήταν η πρώτη εκτός έδρας σε ευρωπαϊκό όμιλο, προηγήθηκαν όμως εκτός έδρας θετικά αποτελέσματα, ισοπαλίες για την ακρίβεια, απέναντι σε πολύ πιο δύσκολους αντίπαλους, αποτελέσματα που ξεπερνούν σε σημασία και βαθμό δυσκολίας αυτή τη νίκη.
Ο ΑΠΟΕΛ κέρδισε τον Ολυμπιακό και ας πέρασε δύσκολες στιγμές στη άμυνα του, γιατί έχει εδώ και χρόνια τη νοοτροπία ομάδας που ξέρει να διεκδικεί το κάτι παραπάνω σε μια ευρωπαϊκή διοργάνωση, κυρίως να πιστεύει πως μπορεί να τα καταφέρει ανεξάρτητα από τον αντίπαλο. Χωρίς να εξισώνεται ο βαθμός δυσκολίας των δύο αγώνων, κάτι ανάλογο συνέβη και στο ΓΣΠ, στον αγώνα της πρεμιέρας, όταν ο ΑΠΟΕΛ βρέθηκε κόντρα τη ροή του αγώνα πίσω στο σκορ, πίστεψε όμως και στο τέλος δικαιώθηκε, ανατρέποντας το σκορ και πανηγυρίζοντας τη νίκη κόντρα στην Αστάνα.
Γίνεται συχνά αναφορά και χρήση της συγκεκριμένης λέξης, όταν μιλάμε για το… DNA ή την… καρδιά του πρωταθλητή, δικαιολογώντας τη δυνατότητα του ΑΠΟΕΛ να ξεπερνά δυσκολίες να κερδίζει και όταν δεν εντυπωσιάζει με την απόδοση του και πολύ περισσότερο να κατακτά στο τέλος το πρωτάθλημα. Σκηνικό επαναλαμβανόμενο τα τελευταία χρόνια.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει πλέον και στις ευρωπαϊκές υποχρεώσεις για τον ΑΠΟΕΛ. Δεν έγινε η καλύτερη ομάδα με μια νίκη επί του Ολυμπιακού και ούτε εξυπακούεται πως θα κερδίσει όλα τα επόμενα παιγνίδια, αφού κέρδισε το φαβορί στην έδρα του.
Διαθέτει όμως στο… DNA του, ως ομάδα, στην ευρωπαϊκή κουλτούρα και νοοτροπία που απέκτησε τα τελευταία χρόνια, την ικανότητα να διεκδικήσει το καλύτερο δυνατό, ανεξαρτήτως αντιπάλου, την αυτοπεποίθηση και την πίστη ότι μπορεί να το καταφέρει και αυτό είναι το σημαντικότερο κέρδος που προκύπτει, από μεγάλες επιτυχίες, όπως αυτή της 29ης Σεπτεμβρίου 2016 στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»…
24sports.com.cy
