Να πάρουν την βαλίτσα όσο πιο μακριά μπορούν
Το ‘κανε κι αυτό ο Θρύλος. Πιο δύσκολα απ’ ό,τι δείχνει το τελικό αποτέλεσμα, πετώντας την ίδια στιγμή κάποιες ευκαιρίες στον κάλαθο των αχρήστων! Όπως η προχθεσινή με την Αστάνα, αλλά και με τον εκτός έδρας αγώνα με τη Γιανγκ Μπόις. «Ρέφαρε» βέβαια, όπως πολύ ορθά θα παρατηρήσουν κάποιοι, με το τεράστιο διπλό στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» και κάπου εκεί χάθηκε… η μπάλα!
Τι εννοώ; Ο ΑΠΟΕΛ είχε (και εξακολουθεί να έχει) μιαν πολύ μεγάλη ευκαιρία να βγάλει μέρος από τη χασούρα των βαθμών που του αφαιρέθηκαν από τη γενική κατάταξη πενταετίας στην ΟΥΕΦΑ, για τη σεζόν 2011/2012, όταν «πέταξε» στους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ.
Ακόμα κι έτσι, ο ΑΠΟΕΛ έκανε και με το παραπάνω το καθήκον του και κάποιοι από τους ποδοσφαιριστές της ομάδας, με πρώτους και καλύτερους τους Μοράις και Αλεξάνδρου, θα έχουν να διηγούνται και στα εγγόνια τους τα κατορθώματά τους με την ομάδα. Μια ομάδα από ένα νησί (κι αυτό μοιρασμένο) των 800.000 ψυχών να έχει να επιδείξει τέτοια κατορθώματα που δεν έχουν στο παλμαρές τους ομάδες από Αγγλία, Ιταλία, Ισπανία και πάει λέγοντας: Το ΑΠΟΕΛΛΙ στις «32» του Γιουρόπα Λιγκ και η ιστορία συνεχίζεται.
Η ομάδα του Κρίστιανσεν έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να τερματίσει μέχρι και πρώτη στον όμιλο (να τσεπώσει έξτρα 300.000 ευρώ), αλλά και να «διορθώσει» λίγο ή πολύ ακόμα τη βαθμολογία της στην κατάταξη της ΟΥΕΦΑ, για την πενταετία που διανύουμε και επιμένω πάνω σ’ αυτό.
Ο λόγος δεν είναι άλλος από το ότι πάνω σ’ αυτή τη βαθμολογία θα πρέπει να χτίσει το μέλλον του ο ΑΠΟΕΛ –και όχι μόνο στα οικονομικά οφέλη. Κι αυτό γιατί η θέση του στους «ισχυρούς» στους προκριματικούς γύρους του προσφέρει μιαν (μικρή ή μεγάλη, δεν έχει σημασία) άνεση και λιγότερα «αχ» και «βαχ», έστω κι αν την σήμερον, όπως λέμε, δεν υπάρχουν εύκολοι και δύσκολοι αντίπαλοι, ειδικά στις ευρωδιοργανώσεις.
Πράγμα που φάνηκε και αποδείκτηκε στα χρόνια που πέρασαν, με αποτέλεσμα ο ΑΠΟΕΛ να απολαμβάνει αυτού του προνομίου, είτε θέλουν να το παραδεκτούν ορισμένοι είτε όχι. Η ζωή (και η ιστορία) όμως συνεχίζεται και οι γαλαζοκίτρινοι καλούνται να πάρουν την (ευρωπαϊκή) βαλίτσα όσο πιο μακριά μπορούν. Για το δικό τους καλό -απ’ όλες τις απόψεις- αλλά και γι’ αυτούς που θα ακολουθήσουν. Άλλωστε κι αυτοί ήρθαν και βρήκαν το έδαφος καλά προετοιμασμένο.
Του Γιώργου Κυριάκου στο Goal
