Μύρισε λίγο ΑΠΟΕΛ, έρχεται τελικός
Επιτέλους νίκη για την Ομάδα μας στο πρωτάθλημα που συνοδεύτηκε από καλό, κατά διαστήματα ποδόσφαιρο. Οι ποδοσφαιριστές μας κυριάρχησαν στο γήπεδο απέναντι στην ΑΕΛ και το σκορ έπρεπε να ήταν μεγαλύτερο από το 1-0 που τελικά κερδίσαμε. Ο λόγος που αγχωθήκαμε ήταν η έλλειψη καθαρού μυαλού στα τελειώματα των φάσεων καθώς και η ατυχία.
Ο Ουζουνίδης επιβεβαίωσε τις προβλέψεις και παράταξε την ομάδα με πολλές αλλαγές κυρίως στην άμυνα. Ο Γουίλερ με την εμφάνισή του αριστερά εξέθεσε όσους δεν τον πίστευαν αφού ήταν πολύ καλός ενώ ο Ενσούε δεξιά έφερε πίσω την ενεργητικότητα και τις πλαγιοκοπήσεις. Ο Σιέλης δεν τα πήγε πολύ καλά στην άμυνα και προκάλεσε έτσι μια αβεβαιότητα και άγχος το οποίο μεταφέρθηκε και στον Σάντος.
Ο Ανουάρ έδειξε ότι είναι ο ποδοσφαιριστής που ψάχναμε τόσο καιρό ωστόσο είναι ξεκάθαρο ότι ακόμη θέλει χρόνο για να φτάσει στο 100%. Ο Ντε Βινσέντι σε ένα ρόλο box to box απέδωσε πολύ καλά μέχρι την ώρα που έμεινε από δυνάμεις ενώ ο Ζαχίντ μπορούσε να συμμετέχει πιο ενεργά στο παιχνίδι. Η κίνηση ματ του Ουζουνίδη, που διάβασε καλά το παιχνίδι, ήταν ότι έβαλε στο κέντρο τρεις γρήγορους ποδοσφαιριστές και βραχυκύκλωσε την ΑΕΛ.
Ο Εντονγκαλά με τον Ενσούε συνδυάστηκαν άψογα από δεξιά μέχρι που ο Βέλγος έμεινε από δυνάμεις και αντικαταστάθηκε. Η αλήθεια είναι ότι παρατηρήθηκε μια αδυναμία στα αριστερά αφού ο Κλωναρίδης έπαιζε με αντίθετο πόδι με αποτέλεσμα να υστερεί στην γρήγορη τελική πάσα. Ο Μπεν Σαχάρ έκανε αρκετή βρώμικη δουλειά και άνοιξε χώρους ενώ είχε και μια πολύ καλή ευκαιρία να σκοράρει καθώς και ένα χαμένο πέναλτι.
Η Ομάδα μας στο πρώτο ημίχρονο είχε εξαιρετικό ρυθμό, πίεζε ψηλά και ανάγκαζε τον αντίπαλο σε λάθη. Αν είχαμε πιο καθαρό μυαλό θα πηγαίναμε στο ημίχρονο με το κεφάλι στο σκορ αλλά αυτό δεν έγινε και οι ποδοσφαιριστές μας γέμισαν άγχος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μπούμε πολύ άσχημα στο β΄ ημίχρονο και να κινδυνέψουμε σε ορισμένες περιπτώσεις. Ο Ουζουνίδης έδειξε αντανακλαστικά και άλλαξε τους κουρασμένους Εντονγκαλά και Κλωναρίδη για να περάσουν τα άλλα δύο μας εξτρέμ μέσα, Τάμαρι και Ατζίλι. Η Ομάδα μας απέκτησε ξανά ενέργεια και πήρε ξανά τον έλεγχο.
Οι χαμένες ευκαιρίες άρχισαν και πάλι να έρχονται. Τα πράγματα φάνηκε να παίρνουν τον δρόμο τους όταν ο Τάμαρι κέρδισε πέναλτι αλλά και πάλι είμασταν άστοχοι αφού ο Βοζίνια κέρδισε τον Μπεν Σαχάρ από τα 11 βήματα. Τα μαύρα σύννεφα άρχισαν να εμφανίζονται πάνω από το ΓΣΠ αφού φαινόταν ότι θα χάναμε άλλο ένα τρίποντο από καθαρή ατυχία.
Όμως η τύχη ευνοεί τους δυνατούς και σε ένα γύρισμα του Τάμαρι στην περιοχή ο Μεντόγεβιτς με προβολή έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας τους. Η ΑΕΛ θυμήθηκε ότι πρέπει να παίξει ποδόσφαιρο στο τελευταίο δεκάλεπτο και σταμάτησε τις καθυστερήσεις που ξεκίνησε από το πρώτο λεπτό ωστόσο η Ομάδα μας κράτησε και πήρε μια σημαντική νίκη.
Από τον αγώνα πρέπει να κρατήσουμε τα καλά διαστήματα και το ωραίο ποδόσφαιρο που παίξαμε σε κάποιες στιγμές. Ωστόσο δεν πρέπει να ενθουσιαστούμε. Πρέπει να πάμε προσγειωμένοι στο Καζακστάν και να παίξουμε και πάλι το ίδιο καλά προκειμένου να πάρουμε την πρόκριση. Η σημερινή εμφάνιση μας αφήνει μια νότα αισιοδοξίας.
