Μετριότητα, ξανά…

Αν η εικόνα στα προηγούμενα τέσσερα επίσημα παιγνίδια ήταν διαφορετική, από τη χθεσινοβραδινή μέτρια και με κτυπητές αδυναμίες εμφάνιση, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως το… μυαλό ήταν αλλού, πως ο Πασιένσια «κρύφτηκε» από τον αντίπαλο της ερχόμενης Τρίτης και οι παίκτες κράτησαν δυνάμεις. Δυστυχώς όμως για το φετινό ΑΠΟΕΛ και το πέμπτο φετινό επίσημο παιγνίδι, ήταν απλά ένα από τα ίδια…

Κάθε άλλο παρά έκρυψε τα χαρτιά του ο Ντομίνγκος Πασιένσια. Με εξαίρεση την παρουσία του Βινίσιους (τιμωρημένος την Τρίτη) αντί του Μοράις στο αρχικό σχήμα, η εντεκάδα που παρέταξε θα μπορούσε άνετα να αποτελεί την επιλογή για τον αγώνα της ερχόμενης Τρίτης στο Καζακστάν. Η γνωστή αμυντική τετράδα μπροστά από τον Βάτερμαν, Μακρίδης και Βινίσιους στο άξονα, ο Στίλιτς σε ρόλο οργανωτικό και για πρώτη φορά σε επίσημο αγώνα στην αρχική εντεκάδα, με δεδομένη την απουσία του τραυματία Βάντερ, στα άκρα Εφραίμ και Ντε Βινσέντι και προωθημένος, όπως και στο ξεκίνημα του επαναληπτικού με την Μίντιλαντ, ο Πιατκόφσκι.

Αποτέλεσμα ίδιο, όπως και στα προηγούμενα παιγνίδια και με ελάχιστες εξαιρέσεις, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο στη Δανία. Αδυναμία σωστής οργάνωσης και διάσπασης μιας καλά οργανωμένης αμυντικής γραμμής και κατ’ επέκταση δημιουργίας φάσεων. Στην ουσία, το ΑΠΟΕΛ σε ολόκληρο το 90λεπτο δημιούργησε τρεις μόνο καλές φάσεις για γκολ, με κορυφαία αυτή του Στίλιτς στο ξεκίνημα του αγώνα.

Το τρίτο σερί παιγνίδι στο ΓΣΠ φέτος χωρίς γκολ, αρχίζει πλέον να μην αποτελεί σύμπτωση, πόσο μάλιστα αν αναλογιστεί κάποιος πως κόντρα σε Βαρντάρ, Μίντιλαντ και ΑΕΛ, το ΑΠΟΕΛ μάλλον φυσιολογικά δεν σκόραρε, με βάση τον αριθμό αλλά και την επικινδυνότητα των φάσεων που δημιούργησε.

Για άλλη μια φορά, απέναντι σε μια ομάδα που κλείνει σωστά τους χώρους μπροστά από την εστία της, που προβάλλει δύναμη και πρεσάρει από το χώρο του κέντρου, το ΑΠΟΕΛ δείχνει αδύναμο να βρει το αντίδοτο. Είτε με σωστή και γρήγορη ανάπτυξη από τα άκρα, είτε με κάθετες μπαλιές και σωστή κίνηση στο κενό χώρο, είτε ακόμη με ατομικές ενέργειες ικανές να επιφέρουν… ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα.

Όλα αυτά με μια σημαντική υπενθύμιση, πως η συντριπτική πλειοψηφία των αντίπαλων ομάδων του ΑΠΟΕΛ, στις εγχώριες διοργανώσεις τουλάχιστον, φυσιολογικά με αυτό τον τρόπο θα αγωνιστούν…

Το ΑΠΟΕΛ κράτησε την μπάλα, έλεγξε τον ρυθμό στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα, ανούσια ωστόσο η υπεροχή, ενώ κάποια λάθη δημιούργησαν σε αρκετές περιπτώσεις κίνδυνο για την εστία του Βάτερμαν, ο οποίος τη μεγάλη απόκρουση δεν χρειάστηκε να κάνει, σε τρεις περιπτώσεις ωστόσο, λειτούργησε σωστά και έγκαιρα ως τελευταίος αμυντικός.

Μοναδικό ελαφρυντικό το κίνητρο και ο φυσιολογικά ως ένα βαθμό συγκρατημένος ποδοσφαιριστής, ο οποίος σε λίγες μέρες θα αγωνιστεί με στόχο τους ομίλους του Τσιάμπιονς Λικ, έστω και αν η χθεσινή αναμέτρηση είχε να κάνει με τον πρώτο τίτλο της χρονιάς. Η συνεχιζόμενη ωστόσο προβληματική εικόνα του φετινού ΑΠΟΕΛ, μάλλον δεν επιτρέπει, έστω ως δικαιολογία τα πιο πάνω.

Πόσο διαφορετικό και προς το καλύτερο μπορεί να είναι το ΑΠΟΕΛ στο Καζακστάν, σε μια πολύ πιο δύσκολη αποστολή και σε μια ομάδα πολύ πιο έτοιμη αγωνιστικά; Είναι ικανό το τεράστιο κίνητρο να αλλάξει δραστικά και προς το καλύτερο την ομάδα του Ντομίνγκος Πασιένσια;

Μακάρι έτσι να αποδειχθεί, σε ένα εντελώς διαφορετικό αγώνα από κάθε άποψη. Πάντως, η μέχρι τώρα εικόνα του φετινού ΑΠΟΕΛ, μας αναγκάζει να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί…

Άρθρο στο 24sports.com.cy