Mεταγραφές… βαρόμετρο
Αρκετά έχουν γίνει μέχρι στιγμής στο κεφάλαιο προγραμματισμός στο ΑΠΟΕΛ, αρκετές ωστόσο παραμένουν οι εκκρεμότητες και πολύ σημαντικές κρίνονται οι επόμενες κινήσεις, κυρίως στο θέμα μεταγραφικής ενίσχυσης.
Μετά την ανανέωση της συνεργασίας με τον Νούνο Μοράις, την αναμενόμενη ανάλογη κατάληξη της περίπτωσης Κωνσταντίνου Χαραλαμπίδη και τις δύο πρώτες προσθήκες των Τσόκο και Βάντερ, το βάρος της προσπάθειας πέφτει στην απόκτηση τερματοφύλακα και στην ενίσχυση της επιθετικής γραμμής.
Ο κάθε ποδοσφαιριστής αξίας που διαθέτει το ΑΠΟΕΛ είναι σημαντικός, η κάθε γραμμή διαδραματίζει το δικό της καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία της ομάδας, ωστόσο, η απόκτηση τερματοφύλακα και επιθετικού αποτελούν σημείο αναφοράς για το ΑΠΟΕΛ της νέας περιόδου.
Είναι σε όλους γνωστός ο βαθμός στον οποίο πολλές φορές το ΑΠΟΕΛ υπερτέρησε έναντι αντιπάλων τα τελευταία χρόνια, σε εγχώριες και ευρωπαϊκές διοργανώσεις, από την αγωνιστική παρουσία του τερματοφύλακα του. Το ΑΠΟΕΛ ευτύχησε τα τελευταία χρόνια να διαθέτει δύο τερματοφύλακες μεγάλης αξίας, αρχικά με τον Διονύση Χιώτη και έπειτα με την προσθήκη του Ούρκο Πάρντο, ενώ διέθετε και μια αξιόπιστη τρίτη επιλογή με τον Τάσο Κίσσα.
Αυτή τη στιγμή, με τον Ούρκο Πάρντο παροπλισμένο λόγω του σοβαρού τραυματισμού του και με τον Διονύση Χιώτη να έχει αποχωρήσει, μοναδική επιλογή αποτελεί ο Τάσος Κίσσας. Επιβεβλημένη η απόκτηση έμπειρου τερματοφύλακα ανάλογης αξίας με τους Πάρντο και Χιώτη, προκειμένου μαζί με τον Κίσσα να αποτελέσουν το δίδυμο της εστίας και μέχρι ο Πάρντο να συμπληρώσει την τριάδα, επιστρέφοντας μετά την αποθεραπεία του.
Λογικά στην απόφαση μη ανανέωσης της συνεργασίας με τον Διονύση Χιώτη, πέραν από την ηλικία του Έλληνα τερματοφύλακα, μέτρησε και η δυνατότητα απόκτησης ενός τερματοφύλακα εγνωσμένης αξίας, πολύ πιθανό και η προεργασία που είχε γίνει για τον εντοπισμό του.
Σύντομα θα πρέπει το θέμα να έχει ξεκαθαρίσει, χωρίς βιασύνη ωστόσο, αφού απαιτείται η καλύτερη δυνατή επιλογή.
Θέμα συζήτησης τα τελευταία χρόνια, το εύκολο γκολ. Αντίθετα με ότι ίσχυε για τη θέση του τερματοφύλακα, το ΑΠΟΕΛ δεν μπόρεσε τα τελευταία χρόνια να βρει τον επιθετικό εκείνο που θα έκανε τη μεγάλη διαφορά και στηρίχθηκε κυρίως στις λύσεις που μπορούσαν να δώσουν στο σκοράρισμα οι μεσοεπιθετικοί του κυρίως ποδοσφαιριστές.
Δεν είναι τυχαίο που το ΑΠΟΕΛ αν και πρωταθλητής είχε φέτος την τρίτη καλύτερη επίθεση του πρωταθλήματος με 52 γκολ, μέσο όρο δηλαδή τερμάτων ανά παιγνίδι στο… πενιχρό 1,6. Πάει καιρός μάλιστα να αναδείξει το ΑΠΟΕΛ πρώτο σκόρερ πρωταθλήματος, με τελευταίο τον Εστεμπάν Σολάρι, με είκοσι γκολ την περίοδο 2006-2007.
Τις προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο πληρούσε φέτος η απόκτηση του Ράφικ Τζιμπούρ. Λίγο η καθυστερημένη άφιξη του όμως το καλοκαίρι και πολύ περισσότερο οι αγωνιστικές αδυναμίες στο οργανωτικό κομμάτι φέτος, περιόρισαν τον Αλγερινό φορ στα δεκατέσσερα γκολ. Το πρόβλημα του γκολ ήταν φέτος εμφανέστατο κυρίως μετά και τον τραυματισμό του Μαντούκα αλλά και την άσχημη αγωνιστική χρονιά τόσο του Σιέρινταν, όσο και του Ντε Βινσέντι.
Αυτή τη στιγμή στο ΑΠΟΕΛ υπάρχει μόνο η επιλογή του Πιέρου Σωτηρίου και οι μοιρασμένες πιθανότητες ανανέωσης της συνεργασίας με τον Ράφικ Τζιμπούρ. Έχει τεράστια λοιπόν σημασία η όποια επιλογή και πολλά θα εξαρτηθούν στην προσπάθεια της νέας περιόδου, από την μεταγραφική ενίσχυση της επιθετικής γραμμής.
Πόσο μάλιστα, αν οι Μαντούκα και Πασιένσια, πέραν από τη δεδομένη ανάγκη απόκτησης ενός επιθετικού αξίας, κληθούν να αναπληρώσουν και τα δεκατέσσερα φετινά γκολ του Ράφικ Τζιμπούρ…
24sports.com.cy
