Με νέα δυναμική
| Στα μισά της «κούρσας» των 36 συνολικά αγωνιστικών για τον τίτλο, συνεχίζουμε την ανάλυση των διεκδικητών. Θα δούμε στο σημερινό άρθρο μας τον ΑΠΟΕΛ ο οποίος ξεκίνησε ως το μεγάλο φαβορί ωστόσο ο αγωνιστικός του κατήφορος στους τελευταίους δύο μήνες, τον έφερε στην 3η θέση, με 38 βαθμούς, επτά πίσω από την πρωτοπόρο ΑΕΚ.
Είναι ίσως η ομάδα με τα μεγαλύτερα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της. Μετά την αποδέσμευση του Ντομίγκος Πασιένσια και την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Τιμούρ Κετσπάγια, φάνηκε να υπάρχει κάποια βελτίωση. Οι μεγάλες νίκες Οι μεγάλες και εντυπωσιακές νίκες που ξεκίνησαν από τα τέλη Σεπτεμβρίου και συνεχίστηκαν ολόκληρο τον Οκτώβριο, δημιούργησαν κλίμα μεγάλης αισιοδοξίας. Ποιος δεν θυμάται την άστοχη δήλωση του Κετσπάγια (μετά τον πρώτο αγώνα με την Σπάρτα Πράγας), ότι «στην Κύπρο δεν θα έχουμε πρόβλημα…»; Ο κατήφορος… Από το Νοέμβριο όμως, όταν άρχισαν τα (εντός έδρας) ντέρμπι, οι γαλαζοκίτρινοι έδειξαν το κακό τους αγωνιστικό πρόσωπο και όχι μόνο έχασαν τα όποια πλεονεκτήματα τους αλλά βρέθηκαν σε πολύ άσχημη θέση, βαθμολογικά και όχι μόνο. Στα τελευταία χρόνια ο ΑΠΟΕΛ υποφέρει αγωνιστικά από το Νοέμβριο μέχρι και τον Ιανουάριο, πληρώνοντας την υπερκόπωση των παικτών του από τα πολλά παιχνίδια σε Κύπρο και Ευρώπη. Τα αίτια την πτώσης Ο απίστευτα κακός προγραμματισμός που έγινε από τον άπειρο Γκουστάβο Μαντούκα, είχε σαν αποτέλεσμα η ποιότητα της ομάδας να μειωθεί και η επιβάρυνση των παικτών του βασικού κορμού να είναι φέτος μεγαλύτερη από άλλες χρονιές. Μέσα σε όλα τα άλλα αρνητικά προστέθηκε και η αγωνιστική απειθαρχία παικτών και η αδυναμία του Κετσπάγια να επιβληθεί με την προσωπικότητα του όπως είχε κάνει στο ξεκίνημα της προπονητικής του καριέρας. Η ήττα από την Δόξα, η 4η στο ΓΣΠ, ταρακούνησε συθέμελα τον «Αρχάγγελο». Η διοίκηση που έχει ίσως τις μεγαλύτερες ευθύνες, αποφάσισε αυτή την φορά να στηρίξει την τεχνική ηγεσία, να τονώσει την κουρελιασμένη ψυχολογία των παικτών και να προχωρήσει στην ουσιαστική, άμεση ενίσχυση της ομάδας. Στον αγώνα με τον Άρη (και σ’ αυτόν του Κυπέλλου με την Σαλαμίνα), φάνηκε πως η διάθεση των παικτών άλλαξε προς το καλύτερο και η καλή αγωνιστική παρουσία έδειξε ότι η «κρίση, κάμψη του Χειμώνα», άρχισε να ξεπερνιέται. Ποιότητα και εμπειρία Πλεονέκτημα του ΑΠΟΕΛ στην προσπάθεια του να υπερασπιστεί και φέτος τα κεκτημένα του και να εδραιώσει την κυριαρχία του έναντι των άλλων μεγάλων ομάδων του τόπου μας, είναι το πολύ καλό, «πλούσιο» δυναμικό του με αρκετούς ποιοτικούς παίκτες που μπορούν να κάνουν την διαφορά αν παίζουν ανάλογα της αδιαμφισβήτητης κλάσης τους. Αναφερόμαστε σε παίκτες όπως τους Ντε Βινσέτι, Καβενάγκι, Μοράις, Εφραίμ, Καρλάο, Αρτυματά, αλλά και στους Πάρντο, Βάντερ, Βινίσιους οι οποίοι ακόμα δεν βοήθησαν ουσιαστικά για διάφορους λόγους. Οι δύο νεοφερμένοι Μιλάνοφ, Γιαννιώτας έδειξαν από το ντεμπούτο τους ότι μπορούν να δώσουν πολλά ενώ και ο έμπειρος και φιλόδοξος Γιώργος Μερκής δίνει άλλη μια αξιόπιστη λύση σε μια θέση που υπήρξαν προβλήματα. Ο ΑΠΟΕΛ αποκτά σταδιακά την χαμένη του αυτοπεποίθηση. Οι πληγές του αρχίζουν να επουλώνονται και η προοπτική για την δυναμική επιστροφή του στην διεκδίκηση του τίτλου, είναι πλέον ξεκάθαρη. Ήταν χειρότερα πέρσι! Αν λέει κάτι, πέρσι ο ΑΠΟΕΛ, στην περίοδο της μεγάλης κάμψης του, σε πέντε συνεχόμενους αγώνες από τις 15 Δεκεμβρίου (4-4 με την ΑΕΚ στο ΓΣΠ), μέχρι και τις 17 Ιανουαρίου (1-1 με τον Οθέλλο στο ΓΣΠ), είχε απολογισμό 2 ήττες και τρεις ισοπαλίες! Έκανε την πρώτη του νίκη στις 31 Ιανουαρίου κερδίζοντας δύσκολα με 1-0 την Νέα Σαλαμίνα στο «Αμμόχωστος». Άρθρο του Γιώργου Παττίχη στο 24sports.com.cy |
