Είναι πράγματα που… φωνάζουν

Η απώλεια του Super Cup είναι ένα αποτέλεσμα που ήταν πιθανόν, όμως εκείνο που ενοχλεί στο ΑΠΟΕΛ είναι ο τρόπος που ήρθε η ήττα από την ΑΕΛ έστω και στη διαδικασία των πέναλτι.

Η ομάδα του Ντομίνγκος Πασιένσια αν και άρχισε πολύ πιο νωρίς από τον αντίπαλο της προετοιμασία, αν και έχει πολλαπλάσιο προϋπολογισμό και πολύ πιο γεμάτο ρόστερ, όχι μόνο δεν το έδειξε μέσα στο γήπεδο αλλά σκόρπισε δικαιολογημένα πολύ μεγάλο προβληματισμό στον κόσμο της και πιθανόν και στα ενδότερα της ομάδας.

Οι πλείστοι ποδοσφαιριστές είχαν απόδοση κάτω του μετρίου, η ομάδα δεν μπορεί να δημιουργήσει πόσο μάλλον να τελειώσει ευκαιρίες και δεν είναι φαινόμενο αυτό απλά και μόνο ενός αγώνα στο SuperCupαλλά γενικότερο χαρακτηριστικό όλων σχεδόν των φετινών αγώνων της ομάδας.

Αν εξαιρέσουμε ένα καλό διάστημα στον πρώτο αγώνα με την Μίντιλαντ στη Δανία όπου το ΑΠΟΕΛ απέδωσε υποφερτό ποδόσφαιρο και ήταν δημιουργικό πετυχαίνοντας τα δύο του γκολ, στους υπόλοιπους αγώνες οι εμφανίσεις του δεν ήταν αντάξιες των προσδοκιών που υπάρχουν.

Ίσως να πρέπει να επανεξετάσουν Μαντούκα και Πασιένσια και τον όλο σχεδιασμό αφού η ομάδα όχι μόνο δεν πείθει αλλά προβληματίζει και μάλιστα πολύ έντονα με τις εμφανίσεις της. Με επιθετική και δημιουργική δυσλειτουργία, με αδυναμία να πατήσει αντίπαλη περιοχή και να προκαλέσει προβλήματα στους αντιπάλους, με προβλέψιμη ανάπτυξη και έλλειψη φαντασίας στο παιχνίδι η ομάδα βγάζει αδυναμίες που δεν μπορούν να μην ανησυχήσουν. Το θέμα είναι να αντιληφθούν οι Μαντούκα και Πασιένσια που έχουν την κύρια ευθύνη για την ομάδα την κατάσταση και να προχωρήσουν εδώ και τώρα σε όλα όσα πρέπει να γίνουν.

Το ότι οι Πιατκόφσκι και Λεάλ δεν μπορούν να σηκώσουν όλο το επιθετικό βάθος του ΑΠΟΕΛ είναι κάτι που φωνάζει από χιλιόμετρα. Είναι γι’ αυτό που θεωρείται επιτακτική ανάγκη η απόκτηση επιθετικού κλάσης που θα προσδώσει στην ομάδα την ποιότητα που της λείπει από τη γραμμή κρούσης.

Δεν έχει το ΑΠΟΕΛ όπως είναι στελεχωμένο τον επιθετικό που θα αποτελέσει φόβητρο για τις αντίπαλες άμυνες και αυτή θα έπρεπε να ήταν κατά τη γνώμη μου η προτεραιότητα για την περαιτέρω ενίσχυση. Μπορεί να αποδειχτούν καλοί επιθετικοί στην πορεία οι Πιατκόφσκι και Λεάλ (με μεγάλη επιφύλαξη για τον Πορτογάλο) αλλά όχι και για να αποτελέσουν πρωτοκλασάτους ποδοσφαιριστές σε ομάδα της εμβέλειας του ΑΠΟΕΛ.

Υπάρχει και η πίεση του χρόνου αφού σε λίγες μέρες το ΑΠΟΕΛ θα δώσει τον πρώτο από τους δύο κρίσιμους αγώνες με την Αστάνα που θα κρίνουν πολλά σε αγωνιστικό και οικονομικό επίπεδο και όπως ήρθαν τα πράγματα θα αποτελέσουν κριτήριο για πολλά πράγματα.

Σαφώς και προκύπτει προβληματισμός και εντός επίσημου ΑΠΟΕΛ, αφού κανένας δεν μπορεί να είναι ευχαριστημένος με τέτοιο θέαμα. Κατανοητό και αποδεκτό ότι οι διοικούντες παραμονές τέτοιων σημαντικών υποχρεώσεων έχουν σαν πρώτο μέλημα να κρατήσουν την ηρεμία στην ομάδα, δεν σημαίνει όμως αυτό ότι δεν προβληματίζονται.

Κώστας Παναγιώτου sport-fm.com.cy