Η θετική πλευρά του χαμηλού μπάτζετ
Η νέα τάξη πραγμάτων στην Ομάδα μας επιβάλλει στον Σάββα Πουρσαϊτίδη να κινηθεί στο μεταγραφικό παζάρι πολύς στοχευμένα. Με άλλα λόγια «μεταγραφές αεροδρομίου» με παίχτες που να αμείβονται με 300-400 χιλιάδες ευρώ τη χρονιά και θα είναι θεωρητικά ποιοτικές λύσεις θα είναι αδύνατο να γίνουν φέτος.
Αυτό όμως δεν είναι απαραίτητα κακό και θα εξηγήσουμε γιατί. Το να φέρνεις ποδοσφαιριστές (σε καλή ποδοσφαιρική ηλικία) με συμβόλαια 100-200 χιλιάδες τον χρόνο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να σου αποδώσουν στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων τους καθώς θα διεκδικήσουν ανανέωση με αύξηση η μεταγραφή με υψηλότερες απολαβές. Έτσι κερδίζουν και οι δύο πλευρές.
Παραδείγματα «φθηνών» ποδοσφαιριστών που πρόσφεραν πολλά στον ΑΠΟΕΛ είναι άπειρα. Τρισκόφσκι, Μποαβεντούρα, Χιώτης, είναι μερικοί από αυτούς ενώ αν πάμε πιο πίσω βρίσκουμε τους Κόντη, Ρικάρντο Φερνάντες, Εστεμπάν Σολάρι και χίλιους δυό άλλους που δεν ήθελαν 400χιλιάρικα για να τα δώσουν όλα στο γήπεδο.
Τα τελευταία χρόνια η Ομάδα μας έκανε πολλές μεταγραφές δίνοντας παχουλά συμβόλαια. Οι Πάβλοβιτς, Σάβιτς, Ανουάρ, Ζεράλδες, Εντογκαλά είναι μερικοί από αυτούς που τα πήραν «χοντρά» και δεν βοήθησαν στον βαθμό που αναμέναμε. Το συμπέρασμα; Με τέτοιους μισθούς κανένας ποδοσφαιριστής δε θα σεβαστεί το σήμα που έχει στο στήθος του, υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις.
Πορτοκαλί Τιμωρός
