Η τακτική που νίκησε
Ο αποκλεισμός του ΑΠΟΕΛ από την Κοπεγχάγη και η αδυναμία του για δεύτερη σερί σεζόν να περάσει στους ομίλους του champions league είναι το θέμα συζήτησης των ημερών και όχι άδικα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση και χωρίς υπερβολή, η συμμετοχή κυπριακής ομάδας εκεί ενδιαφέρει τους οπαδούς όλων των ομάδων και όχι μόνο αυτής που το προσπαθεί.
Τα δυο παιχνίδια με την Κοπεγχάγη, έβγαλαν το γενικό συμπέρασμα πως οι πρωταθλητές Δανίας ήταν καλύτεροι από τους αντίστοιχους της Κύπρου και στο τέλος της ημέρας δίκαια πέρασαν. Αυτό έχει την αγωνιστική του εξήγηση και με βάση τους αριθμούς, όπως θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε.
Η ποδοσφαιρική συζήτηση για τα του ΑΠΟΕΛ φέτος, περιστρέφεται γύρω από την έλευση του Τόμας Κρίστιανσεν και τις τακτικές αλλαγές που αυτό επέφερε. Βασικότερη, το να χτίζεται το παιχνίδι από την άμυνα με τον τερματοφύλακα και τους κεντρικούς αμυντικούς να συμμετέχουν ενεργά σε αυτό. Κάτι που δεν έκανε η ομάδα επί Τιμούρ Κετσπάγια, ενώ τα τελευταία χρόνια, κυρίως επί Ιβάν, ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ είχε συνηθίσει να βλέπει. Στα ματς με την Κοπεγχάγη όμως, βρήκε απέναντι ένα Στάλε Σολμπάκεν που αποδείχθηκε ιδιαίτερα διαβασμένος.
Από τα στατιστικά της UEFA, προκύπτει πως και στα δυο ματς ο παίκτης του ΑΠΟΕΛ με τις περισσότερες πάσες ήταν ο Μπόι Βάτερμαν. Έκανε 40 πάσες στο πρώτο ματς και 55 στον επαναληπτικό. Δείγμα της τακτικής του Κρίστιανσεν αλλά και του γεγονότος πως οι Δανοί πίεζαν συνεχώς ψηλά και ανάγκαζαν τα στόπερ να του γυρνάνε τη μπάλα. Το πιο σημαντικό στατιστικό στοιχείο όμως, είναι πως ο Ολλανδός είχε πολύ χαμηλό ποσοστό επιτυχημένων προσπαθειών για πάσες. Μόλις 53% στο πρώτο ματς και 69% στο δεύτερο. Είναι χαμηλά νούμερα αφού με βάση την τακτική έπρεπε να δίνει κοντινές πάσες στα στόπερ, αλλά δεν μπορούσε να το κάνει γιατί ο Σολμπάκεν ανέβαζε παίκτες για να κλείνουν στενά Καρλάο και Αστίθ. Έτσι, ο Βάτερμαν αναγκαζόταν να γεμίζει και η Κοπεγχάγη ανανέωνε συνεχώς κατοχές. Πολλές φορές δε που δοκίμαζαν οι Καρλάο, Αστίθ να κρατήσουν τη μπάλα, έβλεπαν αντίπαλο κατά πάνω τους και τους οδήγησε κι αυτούς σε λάθη αν και οι δυο τους είχαν καλά ποσοστά σε επιτυχημένες πάσες, με σαφώς λιγότερες προσπάθειες. Όταν άλλωστε απλά πετάς τη μπάλα έξω, δεν καταγράφεται ως προσπάθεια να πασάρεις.
Ο Κρίστιανσεν στη συνέντευξη τύπου, τόνισε πως έπρεπε η ομάδα του να κρατήσει τη μπάλα περισσότερο και να κυριαρχήσει για να μπορέσει να προκριθεί. Πολύ σωστά, αφού ο ΑΠΟΕΛ δε νιώθει καθόλου άνετα όταν δεν έχει την υπεροχή στον αγώνα. Το ποσοστό 51-49 υπέρ του ΑΠΟΕΛ στην κατοχή σίγουρα δεν ήταν αυτό που θα ήθελε.
Από την άλλη ο Σολμπάκεν, είπε τα γραφικά για τα ball boys και όλοι μας σταθήκαμε σε αυτά. Έξυπνη τακτική στην οποία όλοι την πατήσαμε. Είπε κι άλλα όμως, πολύ πιο σημαντικά που χάθηκαν στις γραφικότητες. Συγκεκριμένα, είπε πως «εμείς είμαστε καλύτεροι από αυτούς στον αέρα και πρέπει να εξασφαλίσουμε να φτάνει η μπάλα εκεί». Το ερμήνευσα πως θα έκαναν ό,τι και η Ρόσενμποργκ: να γεμίζουν σηκώνοντας τη μπάλα. Τελικά, τη μπάλα στον αέρα δεν τη σήκωναν αυτοί, αλλά ανάγκαζαν με την πίεση ψηλά τον ΑΠΟΕΛ να τη σηκώνει. Στοιχείο που έβγαλε εντελώς εκτός του παιχνιδιού του τους πρωταθλητές.
Με τη Ρόσενμποργκ, μπορεί να μην ερχόταν το γκολ όμως ο ΑΠΟΕΛ κυριαρχούσε. Οι Νορβηγοί έδειξαν να φοβούνται και του άφησαν τη μπάλα προσπαθώντας απλά να κρατήσουν το μηδέν και να περάσουν. Ο κόσμος ήταν μέσα στο ματς, η κυριαρχία έφερνε πίστη και ήρθε το ζητούμενο έστω και στο τέλος.
Με την Κοπεγχάγη όλα ήταν αλλιώς.Ο ΑΠΟΕΛ δεν μπόρεσε να κυριαρχήσει, αυτό τον άγχωνε ενώ έβγαλε από τα συνηθισμένα του και τον κόσμο. H ατμόσφαιρα δεν ήταν ίδια και όσοι ήταν γήπεδο το κατάλαβαν, γιατί η ομάδα δε μπόρεσε να βάλει τον κόσμο στο ματς.
Εντός Κύπρου, σε όλα τα ματς σχεδόν ο ΑΠΟΕΛ κυριαρχεί γιατί ο αντίπαλος τον αφήνει να το κάνει δίνοντάς του τη μπάλα. Καμιά φορά, π.χ. στα ματς με τον Απόλλωνα προς το τέλος πέρσι, που ο αντίπαλος δεν το επιτρέπει η ομάδα δείχνει να σοκάρεται. Αυτό έπαθε και με τους Δανούς.
Να πούμε όμως και τα καλά των άλλων. Ο Σολμπάκεν έλεγε τα γραφικά, όμως την ομάδα του την είχε έτοιμη σε όλα τα επίπεδα. Δεν βγήκε από τα νερά της ακόμα και όταν δέχθηκε το γκολ και δεν άρχισε να κάνει καθυστερήσεις όπως τους Νορβηγούς. Ήρθε για να πάρει την πρόκριση και όχι να την κλέψει. Είχε πίστη στο πλάνο μέχρι το τέλος, όπως ο ΑΠΟΕΛ με τη Ρόσενμποργκ και δικαιώθηκε με τον ίδιο τρόπο κι αυτή στο φινάλε. Πρέπει πάντα να θυμόμαστε πως παίζουν και οι άλλοι ποδόσφαιρο και καμιά φορά τα καταφέρνουν. Ο τρόπος που πίεζαν, συγκρίνεται μόνο με αυτό που έκανε στο ΓΣΠ κάποτε η Ρεάλ του Μουρίνιο το 2012! Κορυφαίος μακράν προπονητής στον κόσμο στον τρόπο που πιέζει τον αντίπαλο ο Ζοσέ, με τον Σολμπάκεν να παρουσιάζει μια αθλητική ομάδα ίδιου στυλ με σαφώς λιγότερη ποιότητα βέβαια.
Υ.Γ: Αυτά δεν γράφονται ως κριτική στον Τόμας Κρίστιανσεν, αν ήθελα να του κάνω θα το έγραφα μέσα στο κυρίως κείμενο. Ο Σολμπάκεν είναι φέτος στην ένατη σεζόν του (συνολικά, σε δυο περιόδους) στην Κοπεγχάγη, ο Κρίστιανσεν μετρά δυο μήνες δουλειάς στον ΑΠΟΕΛ και τις απαιτήσεις του. Αλίμονο αν δεν ήξερε ο Νορβηγός την ομάδα του καλύτερα.
Άρθρο στο 24sports.com.cy
