Η μετριότητα που σκοτώνει

Για ακόμη μια φορά η Ομάδα μας κινήθηκε στην μετριότητα και πέταξε ένα ημίχρονο. Οι ποδοσφαιριστές μας δεν παρουσιάστηκαν όπως θα έπρεπε και μοιραία πετάξαμε την ευκαιρία να πάρουμε την διαφορά στο +6 και να «κλειδώσουμε» τον τίτλο.

Οι ποδοσφαιριστές μας δεν μπορούσαν να κυκλοφορήσουν σωστά την μπάλα. Το παιχνίδι μας ήταν προβλεπτό και δεν ήμασταν επικίνδυνοι. Μέσα σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε πως η αλλαγή (αναγκαστική) του Γιαννιώτα πήρε ακόμη πιο πίσω την Ομάδα μας. Ο Κρίστιανσεν έδινε συνεχώς οδηγίες από τον πάγκο, όμως και πάλι δεν ήταν αρκετό. Φαίνεται πως οι ποδοσφαιριστές μας έχουν κτυπήσει κόκκινο στην κούραση και δυσκολεύονται να κάνουν και τα βασικά.

Σταδιακά καταφέραμε να αλλάξουμε τη εικόνα. Και σε κάποια σημεία η Ομάδα μας θύμισε ΑΠΟΕΛ. Όμως και πάλι αυτό δεν ήταν αρκετό και το μόνο που σώσαμε ήταν τον ένα βαθμό. Φυσικά θα μπορούσαμε να πάρουμε τη νίκη αν ο Ντε Καμάργκο δεν έχανε το άχαστο στις καθυστερήσεις του αγώνα, όμως όταν παίζεις με τη φωτιά κάποτε θα καείς.

Το μόνο θετικό είναι πως η διαφορά παραμένει στο +4 (αν και αυτό δεν οφείλεται σε εμάς) και απομένουν εφτά παιχνίδια για τέλος (πρωτάθλημα και κύπελλο). Όλοι πρέπει να δουλέψουν σκληρά και να βρουν τις λύσεις. Οι καταπονημένοι ποδοσφαιριστές μας πρέπει να δώσουν το 100% για ακόμη εφτά αγώνες. Μόνο έτσι θα έρθει το νταμπλ σε μια δύσκολη χρονιά. Τα πάντα θα κριθούν στους ερχόμενους αγώνες.