Ποδοσφαιρο

Η δύσκολη επόμενη μέρα

Προγραμματισμένη ή έκτακτη, η τρίωρη και βάλε συνεδρία του διοικητικού συμβουλίου, λίγη σημασία έχει, από τη στιγμή που συζητήθηκε θέμα προπονητή, πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος του πρωταθλήματος.

Ομόφωνη ή κατά πλειοψηφία, με προβληματισμό ή αποφασιστικότητα, η απόφαση παραμονής του Τιμούρ Κετσπάγια, από μόνη της δεν λύνει τα προβλήματα. Ούτε ενδεχόμενη λύση της συνεργασίας με τον Γεωργιανό τεχνικό θα αποτελούσε την ιδανική λύση.

Είναι αστείο να πιστεύει κάποιος, πως όλος αυτός ο θόρυβος, η πολύωρη συνεδρία και γενικότερα ο προβληματισμός για την κατάσταση στο ποδοσφαιρικό τμήμα, δημιουργήθηκε (μόνο) από τις τρεις σερί ισοπαλίες σε πρωτάθλημα και κύπελλο.

Είναι τουλάχιστο ανώριμο (ποδοσφαιρικά) να τίθεται θέμα προπονητή, σ’ ένα τόσο κρίσιμο στάδιο του πρωταθλήματος και του κυπέλλου, επειδή η ομάδα διέρχεται αγωνιστική κάμψη και καταγράφει απώλειες βαθμών μετά από τρεις μήνες. Πολύ περισσότερο, μετά από δώδεκα σερί νίκες στο πρωτάθλημα, επιστροφή στην κορυφή και άλλες τρεις νίκες στο κύπελλο. Όλα αυτά με τον ίδιο προπονητή.

Είναι φανερό λοιπόν, πως το θέμα Τιμούρ Κετσπάγια δεν δημιουργήθηκε μόνο από τα αποτελέσματα των τριών τελευταίων αγώνων. Αν έτσι είχαν τα πράγματα, θα αρκούσε μια συνάντηση μαζί του, ίσως και μια προεδρική επίσκεψη στον «Αρχάγγελο»…

Σαφώς και το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με την… αμυντικογενή τριάδα του κέντρου, τον καινούργιο ρόλο του Αντωνιάδη και τη δυνατότητα ή όχι κάποιων παικτών, οι οποίοι βρίσκονται σχεδόν μόνιμα στον πάγκο, να προσφέρουν και κυρίως να συμβάλουν στην αγωνιστική ανάκαμψη. Όλα αυτά, τη… βιτρίνα του προβλήματος αποτελούν.

Θέμα σχέσεων, συνύπαρξης και αρμονικής συνεργασίας, αρχικά μεταξύ τεχνικής ηγεσίας – παικτών και στη συνέχεια τεχνικής ηγεσίας – διοίκησης, είναι η ουσία του προβλήματος που έχει δημιουργηθεί και από την οποία απειλείται η υλοποίηση του σημαντικότερου στόχου της χρονιάς.

Πιο απλά, θέμα αποδοχής του Τιμούρ Κετσπάγια, ως απόλυτου κυρίαρχου στον «Αρχάγγελο», με τα σωστά και τα λάθη του, με τις αρχές ή εμμονές του, με τα στραβά ή τα καλά του. Όπως ανάλογα συμβαίνει με κάθε προπονητή.

Αυτός ήταν, αυτός είναι και έτσι θα συνεχίσει να είναι ο Τιμούρ Κετσπάγια. Αυτόν επέλεξε το καλοκαίρι η διοίκηση, αυτόν στήριξε για δεύτερη φορά μετά τον Ιανουάριο, αυτόν θα πρέπει να βοηθήσει με τις ενέργειες της απ’ εδώ και πέρα, προκειμένου να φέρει εις πέρας την αποστολή του.

Ασφαλώς και έχει το μερίδιο της ευθύνης του ο Τιμούρ Κετσπάγια, για τις τελευταίες μέτριες εμφανίσεις, τις μαζεμένες απώλειες βαθμών και το πλεονέκτημα του Απόλλωνα για πρόκριση στον τελικό του κυπέλλου. Όπως σημαντικό είναι και το μερίδιο του, στο προηγούμενο μεγάλο σερί νικών, στην επιστροφή στην κορυφή και στο πλεονέκτημα για κατάκτηση του τίτλου, όταν αρχές Ιανουαρίου οι περισσότεροι είχαν ξεγραμμένο το ΑΠΟΕΛ και τον ίδιο…

Το βράδι της Κυριακής, η διοίκηση πήρε μια δύσκολη απόφαση και διαφορετική να ήταν το ίδιο θα ίσχυε. Πιο δύσκολη, ωστόσο, είναι η επόμενη μέρα. Η προσπάθεια υλοποίησης της απόφασης αυτής και ουσιαστικής στήριξης του προπονητή και με απώτερο στόχο την επιστροφή αρχικά της αγωνιστικής ηρεμίας και στη συνέχεια των επιτυχιών. Διαφορετικά η κρίσιμη συνεδρία το βράδι της Κυριακής, θα αποδειχθεί ως μία μέχρι την επόμενη…

Σε παρόμοια κατάσταση είχε βρεθεί και τον Ιανουάριο το ποδοσφαιρικό τμήμα. Και τότε, κόντρα στα προγνωστικά, ο Τιμούρ Κετσπάγια παρέμεινε, οι σχέσεις εξομαλύνθηκαν και το παιγνίδι δεν χάθηκε.

Ανάλογοι χειρισμοί απαιτούνται και τώρα, απ’ όλους όσοι αποτελούν το ποδοσφαιρικό ΑΠΟΕΛ. Προέχει η υλοποίηση των στόχων, η κατάκτηση του πρωταθλήματος και του κυπέλλου και ο αντίπαλος σε αυτά δεν πρέπει να βρίσκεται εντός ΑΠΟΕΛ…

Για όλα τα άλλα, αυτά για τα οποία, αυτή τη στιγμή, απαιτούνται συμβιβασμοί και… νερό στο κρασί, χρόνος θα υπάρχει πολύς μετά το Μάιο…

www.24sports.com.cy

Previous post

Απαρατήρητος

Next post

Το όχι του Γιαννιώτα