Η αλλοίωση και ο κλαταρισμένος ασθενής
Είναι ολοφάνερο ότι ο ΑΠΟΕΛ μας βιώνει μια από τις πιο προβληματικές περιόδους της σύγχρονης ιστορίας του. Η χθεσινή ήττα και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο ήρθε δείχνουν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο την αποκαθήλωση αλλά και την αλλοίωση του DNA ενός πρωταθλητή.
Αποκλειστικοί υπεύθυνοι των όσων γράφουμε πιο πάνω είναι ο Πρόδρομος Πετρίδης και οι συνεργάτες του οι οποίοι, ως απόρροια των λανθασμένων τους επιλογών έχουν δημιουργήσει ένα σύνολο με κτυπητές αδυναμίες αλλά και ελλείψεις σε τέτοιο βαθμό που δυσκολευόμαστε να κερδίσουμε ακόμα και μια μέτρια Αεκ.
Μπορεί ο Πετρίδης κάθε φορά που βρίσκει την ευκαιρία να κάνει δηλώσεις να παρουσιάζεται καθησυχαστικός και αισιόδοξος αλλά πρακτικά τα όσα γίνονται στην ώρα της κρίσης, δηλαδή των αγώνων, τον διαψεύδουν παταγωδώς και μάλιστα με τρόπο που εκτίθεται ανεπανόρθωτα.
Η ανικανότητα αυτού και των συνεργατών του να στελεχώσουν την ομάδα με παίκτες οι οποίοι μπορούν να ανταπεξέρχονται στα κενά που αφήνουν αυτοί που φεύγουν και σε συνδυασμό με την ικανότητα των αντιπάλων μας να κάνουν βήματα προς τα μπροστά έχουν δώσει δικαιώματα σε αυτούς που πριν μερικά χρόνια δεν τολμούσαν να σκεφτούν νίκη με αντίπαλους εμάς, να μας κερδίζουν ακόμα και με μέτριες εμφανίσεις και όποιος το αρνείται εθελοτυφλεί.
Στο άκουσμα του ρόστερ μας μπορεί κάποιος να πει ότι υπάρχει ατομική ποιότητα ωστόσο αυτό είναι μια ακαδημαϊκή συζήτηση αφού στην πράξη όλοι αυτοί που αποδεδειγμένα είναι ικανοί να κάνουν την διαφορά, είναι μεταξύ πάγκου και κερκίδας και είναι εδώ που τίθεται το ερώτημα του κατά πόσο πάει κάτι λάθος με το ιατρικό τιμ της ομάδας.
Τα όσα έγιναν το περασμένο καλοκαίρι και λαμβάνοντας υπόψιν το οικονομικό έλλειμμα αλλά και ότι η ομάδα δεν μοιάζει να μπορεί να συνέλθει θα τολμήσουμε να πούμε ότι το παιχνίδι με τον Απόλλωνα είναι κάτι παραπάνω από κομβικό. Η κατάσταση είναι πλέον οριακή αφού ο ΑΠΟΕΛ μας μοιάζει περισσότερο με ασθενή, ο οποίος κινδυνεύει, αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά από τους γιατρούς, να κλατάρει όσα παυσίπονα και αν τον ταΐσει ο Τάμαρι.
« Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ»
