Το ξερετε οτι

Αιτήθηκε 7ήμερης άδειας!

Από το καλοκαίρι υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία και μάλιστα, για να ταξιδέψει με την αποστολή του ΑΠΟΕΛ, βγήκε στην αναφορά του λόχου για να αιτηθεί επταήμερης (γραμμένης) άδειας!

Μόλις πριν από λίγους μήνες υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο χρονικής διάρκειας μόλις ένα συν ένα χρόνο. Πριν από λίγες μέρες και δη στο ματς με την Ομόνοια, μάρκαρε 17άρηδες και 18άρηδες.

Το άλλο; Η μοναδική σχέση που είχε με την ανδρική ομάδα ήταν κατά την περίοδο της θερινής προετοιμασίας. Το υπόλοιπο διάστημα, γυμναζόταν υπό τις οδηγίες του Σταύρου Γεωργίου, για τον οποίο, όπου βρεθεί, εκφράζεται με τα καλύτερα λόγια για τη δουλειά που επιτελεί στη δεύτερη ομάδα.

Μόνο ο Ραφαήλ Αναστασίου (διεθνής σε όλες τις μικρές εθνικές ομάδες) μπορεί να εξηγήσει το πώς ένιωσε όταν λίγες ώρες πριν από την έναρξη του αγώνα στην Τσεχία, ο Τιμούρ Κετσπάγια γύρισε και του είπε: «Μικρέ, ετοιμάσου, θα παίξεις».

Περίμενε πώς και πώς την ευκαιρία ο 18χρονος, αλλά εκείνο που ούτε στα πιο τρελά του όνειρα δεν έβλεπε γινόταν εκείνη τη στιγμή πραγματικότητα! Πρώτη συμμετοχή στην ανδρική ομάδα σε επίσημο ματς και μάλιστα, ευρωπαϊκό απέναντι στη Σπάρτα Πράγας.

Ο Γεωργιανός δεν δίστασε να ρίξει στα πολύ βαθιά τον κεντρικό αμυντικό. Και ο Αναστασίου όχι μόνο κατάφερε να… κολυμπήσει, αλλά απέσπασε και τα εύσημα από τον Τιμούρ: «Δεν είναι εύκολα τα πράγματα όταν ο καλύτερος του αγώνα είναι ένα παιδί 18 χρονών… Χάσαμε το παιχνίδι, αλλά κερδίσαμε έναν παίκτη».

Ο μικρός, που πριν από λίγες μέρες μάρκαρε συνομήλικούς του, αίφνης βρέθηκε να αγωνίζεται με παίκτες του επιπέδου του Λάφατα και με εκατομμύρια κόσμο να παρακολουθεί από την τηλεόραση τον αγώνα!

Μεγάλωσε ποδοσφαιρικά απότομα. Και στάθηκε πολύ καλά μέσα στη «φωλιά» της Σπάρτα, δείχνοντας πως με επιμονή, υπομονή και δουλειά μπορεί να αποτελέσει μια αξιόλογη μονάδα στον σύλλογο της καρδιάς του, στον οποίο αγωνίζεται από την ομάδα U12.

Και κάτι ακόμα: Ο κατά δύο χρόνια μικρότερος αδελφός του, Κωνσταντίνος, αγωνίζεται επίσης στον ΑΠΟΕΛ (U17) στη θέση του επιτελικού μέσου. Λέτε κάποια μέρα να συνυπάρξουν στην ανδρική ομάδα του Θρύλου;

Goal

Previous post

Η αλήθεια που πονάει…

Next post

Οι υποχρεώσεις των αντιπάλων μας