Δείχνει να το παλεύει
Είναι γεγονός πως στο άκουσμα της πρόσληψης του Τραμετσάνι δεν ήταν λίγοι εκείνοι οι οποίοι έκαναν λόγο για έναν άπειρο προπονητή ο οποίος χωρίς τις απαιτούμενες παραστάσεις δε θα ήταν ικανός να κυβερνήσει το υπερωκεάνιο που ονομάζεται ΑΠΟΕΛ.
Η άποψη αυτή ήταν βάσιμη αφού στην κατάσταση που βρισκόταν η ομάδα είχε ανάγκη από έναν αποδεδειγμένα ικανό ο οποίος δε θα χωρούσε αμφισβήτησης. Πρακτικά ομιλούντες και έχοντας σχηματίσει μια πρώτη εικόνα για την γενικότερη διαχείριση του Ιταλού θα τολμήσουμε να πούμε πως τουλάχιστον δείχνει να το παλεύει.
Αρχικά πιστώνοντας τον Αρτυματά ο οποίος είχε κάποιες καλές εμφανίσεις με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, οι ευκαιρίες που έδωσε στον Νατέλ, η χρησιμοποίηση του Ντελατόρε αντί του Ρέζα που έδειχνε ότι δεν μπορεί, αλλά και οι φωνές που έβαλε στον Σόουζα στο παιχνίδι με τους χόχους, μετά από τις απανωτές λάθος μεταβιβάσεις του, φανερώνουν ένα προπονητή που δεν κωλώνει κυριολεκτικά και μεταφορικά να περάσει κάποια πράγματα στο παιχνίδι της ομάδας δοκιμάζοντας πρόσωπα και καταστάσεις.
Είναι λογικό πάντως να ψάχνεται αφού βρήκε μπροστά του μια ομάδα που όσον αφορά το τακτικό κομμάτι υστερούσε σημαντικά. Ξεκινώντας από το «σουλούπωμα» της ομάδας κάτι που είναι σήμα κατατεθέν των Ιταλών, καλείται να βρει λύσεις και στο οργανωτικό-εκτελεστικό κομμάτι τουλάχιστον μέχρι τον Ιανουάριο όπου η απόκτηση ενός φορ που να έχει το εύκολο γκολ είναι επιτακτική ανάγκη.
ΜΟΝΟ ΑΠΟΕΛ
