Χόχος ήταν!

Τίποτα στην ζωή μας δεν είναι τυχαίο… Στο περιστατικό που θα σας διηγηθούμε ήταν μάρτυρες και άλλοι οπαδοί της ομάδας μας. Ήταν προς το τέλος της περσινής σεζόν και η Ομάδα μας κέρδισε ένα σημαντικό παιχνίδι, με τον Σέρινταν να είχε σημαντική συμβολή και να σκοράρει στα τελευταία λεπτά.

Είμαστε μια παρέα από τέσσερεις φίλους. Αργήσαμε να φύγουμε από το γήπεδο αφού συζητούσαμε με άλλα αδέλφια για την Ομάδα και την σπουδαία νίκη της. Φεύγοντας από το ΓΣΠ, ακριβώς απέναντι από την κύρια είσοδο του «Αλέγκρα», προσέξαμε σ’ ένα μικρό αυτοκίνητο, μόνο του στην θέση του οδηγού τον ποδοσφαιριστή μας Κίλιαν  Σέρινταν.

Αυθόρμητος όπως είμαι, επέστρεψα πίσω και σταμάτησα δίπλα ακριβώς από τ’ αυτοκίνητο του Ιρλανδού. Με νοήματα του ζητήσαμε ν’ ανοίξει το παράθυρο και πάνω στον ενθουσιασμό μας, τραγουδήσαμε το σύνθημα της κερκίδας για τον «ψηλό Ιρλανδό»…

Μας κοιτούσε ανέκφραστος χωρίς να πει τίποτα, βυθισμένος στον κόσμο του. Τον χαιρετήσαμε και φύγαμε με την απορία αν ο παίκτης αυτός ξέρει που παίζει και αν καταλαβαίνει τίποτα από την δική μας ψυχοσύνθεση. Δεν μας έτυχε ξανά κάτι τέτοιο.

Ένα χρόνο μετά αποφασίζει να γίνει χόχος, με πολύ λιγότερα από τα μισά, από όσα ζήτησε τον Ιανουάριο, από την Ομάδα μας για νέο συμβόλαιο… Ο καθένας στην ζωή αυτή παίρνει στο τέλος ότι του αξίζει. Στην περίπτωση του Σέρινταν αυτό ισχύει απόλυτα.

Σημ. Όταν πέρσι τέλειωσε ο αγώνας με την ΑΕΛ στο «Παπαδόπουλος» όλοι οι ΑΠΟΕΛίστες ενθουσιασμένοι με το δεύτερο συνεχόμενο και τον τρόπο που ήλθε, κατευθυνόμαστε για το οίκημα όπου θα γιορτάζαμε όπως άξιζε την επιτυχία μας. Πήγαμε ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ, εκτός από τον Σέρινταν που είχε ήδη φύγει για… διακοπές!