Τα ΜΜΕ για 'μας

Χαμένοι στη… μετάφραση

Αλήθεια, θυμάστε τις καλοκαιρινές τεχνικές αναλύσεις του Μαντούκα, στην επίσημη ιστοσελίδα του ΑΠΟΕΛ όποτε ολοκληρωνόταν μια μετεγγραφή στους γαλαζοκίτρινους;

Ο Βραζιλιάνος, διευθυντής ποδοσφαίρου τότε, ανέλυε με λεπτομέρεια το ποδοσφαιρικό προφίλ των ποδοσφαιριστών που πρόσθετε ο ΑΠΟΕΛ στο ρόστερ του και πέντε σχεδόν μήνες μετά, για όλα τα πιο πάνω «μιλούν» τα έργα και οι ημέρες των ποδοσφαιριστών που αποκτήθηκαν.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και για τους Κοδίνα, Τσόκο, Λεάλ, αλλά και για τον Πιατκόφσκι δεν χρειάζεται να πούμε πολλά-πολλά. Και οι τέσσερις τους, ανεξάρτητα από τις συστατικές επιστολές και τα βιογραφικά τους, αποδείχθηκαν ανεπαρκείς για τους γαλαζοκίτρινους.

Υπάρχει άλλη μια τριάδα ωστόσο, στους οποίους κανείς δεν μπορεί να προσάψει καμία κατηγορία, αφού πρόσφεραν και με το παραπάνω. Πρόκειται για τους Καβενάγκι, Βάτερμαν και Αστίθ, με τους δυο πρώτους να γνωρίζουμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες και πότε αποκτήθηκαν.

Το «καλοκαιρινό καλάθι» των μετεγγραφών ολοκληρώθηκε με τις αποκτήσεις των Βάντερ, Στίλιτς και Μακρίδη, τρεις ποδοσφαιριστές που στο άκουσμα της απόκτησης τους ο ενθουσιασμός των οπαδών του ΑΠΟΕΛ εκτοξεύτηκε στα ύψη. Αναγνωρισμένες αξίες και οι τρεις τους και όλοι ανέμεναν πως ήσαν οι παίκτες που θα έκαναν τη διαφορά στην ομάδα.

Χαρακτηριστικές ήταν και οι δηλώσεις του Μαντούκα τον Βάντερ: «Είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι που ολοκληρώσαμε τη μετεγγραφή του Βέντερ Βιεϊρά στον ΑΠΟΕΛ. Πιστεύουμε ότι είναι μια πολύ καλή κίνηση για την ομάδα μας. Είναι εξαιρετικός ποδοσφαιριστής στο ένας εναντίον ενός, πολύ γρήγορος και μπορεί να παίξει σε όλο το πλάτος της επίθεσης».

Αλλά και για τον Στίλιτς: «Έναν εν ενεργεία ποδοσφαιριστή της Εθνικής Βοσνίας και έναν από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές του πολωνικού πρωταθλήματος. Ένας χαρισματικός, ποιοτικός ποδοσφαιριστής, ένας πλέιμεϊκερ. Είναι ένα είδος ποδοσφαιριστή που τα χαρακτηριστικά του, έχει αρκετό καιρό να υπάρξουν στο ρόστερ του ΑΠΟΕΛ και είναι κάτι που ψάχναμε».

Μετά από 16 αγωνιστικές και οι τρεις τους ακόμα ψάχνονται στο γήπεδο και δεν έχουν δικαιώσει τις προσδοκίες ούτε των φίλων της ομάδας, αλλά ούτε και των προπονητών τους. Ο Κετσπάγια, βέβαια, με ό,τι βρήκε δουλεύει ο άνθρωπος και προσπαθεί να πάρει το καλύτερο και από τους τρεις.

Η αξία και οι ικανότητες τους δεν αμφισβητούνται, εκείνο όμως που προβληματίζει είναι που πέντε μήνες μετά δεν μπορούν να βρουν τα πατήματά τους και το κυριότερο δεν μπορούν να μπουν στα «καλούπια» του ΑΠΟΕΛ.

Δείχνουν σαν χαμένοι στη μετάφραση και όσο πιο γρήγορα μπορέσουν να ανταποκριθούν σε όσα ο προπονητής και η ομάδα ζητούν από τους αυτούς, τόσο το καλύτερο και για την ομάδα και για τους ίδιους.

Ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς, αφού έχουμε μπροστά μας άλλες είκοσι αγωνιστικές και πολλά μπορούν να αλλάξουν. Φτάνει βέβαια Βάντερ, Στίλιτς και Μακρίδης να πάρουν τα πάνω τους, να ντυθούν τ’ άρματα όπως παλιά και να οδηγήσουν τον ΑΠΟΕΛ εκεί που θέλουν να τον δουν στο τέλος της περιόδου οι οπαδοί του. Στην κορυφή.

Goal

Previous post

Τρέχουν για… όλα

Next post

Η υπέροχη Buffy