Αρχίζει ν’ αποκτά ταυτότητα

Χωρίς να αποτελεί κριτική ή έστω συμπέρασμα, παρά μόνο μια επισήμανση που ενδεχομένως στην πορεία να αποδειχτεί σωστή ή λάθος εκτίμηση, στον ΑΠΟΕΛ έχω την εντύπωση πως κάτι άρχισε πραγματικά να αλλάζει. Ο Πάολο Τραμετσάνι χωρίς να έχει κάνει κάτι φοβερό και τρομερό, έβαλε κάποια νέα στοιχεία στην ομάδα, με κυριότερο την απλότητα και πάσα με τη μία, αλλά και διαρκές τρέξιμο, μοίρασε ρόλους και γενικά ο ΑΠΟΕΛ δείχνει να έχει αγωνιστική ταυτότητα.

Στο χθεσινό παιγνίδι με το Παραλίμνι -τουλάχιστον στο πρώτο ημίχρονο- απόντος του Μούσα Αλ Τάαμαρι, που έμεινε στον πάγκο, οι γαλαζοκίτρινοι έδειξαν διάθεση, έφτιαξαν ευκαιρίες, σκόραραν και τέλειωσαν το παιγνίδι. Στην επανάληψη, βέβαια, οι πρωταθλητές έδειξαν τα γνωστά συμπτώματα και τις «παιδικές ασθένειες» που τους ακολουθούν από την αρχή της περιόδου, έχοντας (κακώς) κατά νου πως το παιγνίδι τέλειωσε. Ακόμα κι έτσι ο χθεσινός ΑΠΟΕΛ (πάντα του πρώτου ημιχρόνου) έδειξε στοιχεία του καλού του αγωνιστικού εαυτού, έστω κι αν δεν είχε την απαιτούμενη διάρκεια.

Δεν είναι ο κατάλληλος χώρος και ώρα για ατομική ανάλυση, άλλωστε οι ποδοσφαιριστές αφήνουν τα «σημάδια» και τα «αποτυπώματά» τους στο γήπεδο, είναι όμως ηλίου φαεινότερο πως παίκτες «κλειδιά» άρχισαν να παίρνουν τα πάνω τους, κάτι που το έχει άμεση ανάγκη ο ΑΠΟΕΛ με βάση το πρόγραμμα που ακολουθεί. Εμφανής είναι ακόμα η βελτίωση (ολόκληρης) της αμυντικής λειτουργίας της ομάδας, αφού με έντεκα γκολ παθητικό σε μόλις εννέα αγώνες, δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά πράγματα.

Και για να τελειώνω, ο Τραμετσάνι «σουλούπωσε» τον ΑΠΟΕΛ, έβαλε πράγματα στην ομάδα, η πίστωση χρόνου που είχε ωστόσο τέλειωσε ή τελειώνει αναγκαστικά, αφού πλέον οι γαλαζοκίτρινοι θα κληθούν να διατηρήσουν σε διάρκεια σταθερά ψηλά τις στροφές και την απόδοσή τους σε πολύ μεγαλύτερα διαστήματα. Γιατί με όλο τον σεβασμό προς το Παραλίμνι, τα παιγνίδια που θα ακολουθήσουν θα είναι με πολύ πιο ψηλές εντάσεις και απαιτήσεις. Και εκεί είναι πραγματικά που θα κριθεί ο προπονητής του ΑΠΟΕΛ ως προς το μέχρι πού μπορεί να τον οδηγήσει. Γιατί ο προορισμός δεν είναι άλλος από το έβδομο συνεχόμενο. Οτιδήποτε άλλο θα ισούται με αποτυχία.

ΥΓ.: Αχίλλειος πτέρνα για τον ΑΠΟΕΛ εξακολουθεί να παραμένει η γραμμή πυρός, όπου ο Ρέζα δεν λέει να πάρει μπρος, ούτε να βρει τα πατήματά του και να μπει στην εξίσωση, ο Ντελατόρε έχει πολύ λίγο χρόνο συμμετοχής και η απουσία του φορ κρούσης είναι εμφανής (και πολύ μάλιστα) στους γαλαζοκίτρινους.

Goal