ΚΥΡΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣΠοδοσφαιρο

Άποψη για τον προγραμματισμό

Πριν αρχίσει η μεταγραφική περίοδος να ζεσταίνεται, είχα γράψει για τους παίχτες που κατά την άποψη μου δεν έπρεπε να μείνουν, αλλά και για αυτούς που θα έπρεπε να μείνουν υπό όρους. Κάποιοι είχαν σπεύσει τότε να με επικρίνουν γιατί «έδιωχνα» ποδοσφαιριστές που έπρεπε να μείνουν πάση θυσία και με οποιοδήποτε κόστος.

Ευτυχώς ο Γουστάβο Μαντούκα και ο νέος προπονητής είχαν παρόμοιες απόψεις με μένα και είτε πήραν άμεσες αποφάσεις αποδέσμευσης ποδοσφαιριστών, είτε δεν επέμειναν σε άλλους που σε προηγούμενες χρονιές μας έψησαν το ψάρι στα χείλη, όπως πχ ο Ράφικ Τσιμπούρ, αλλά και σε ποδοσφαιριστές που ήρθαν ως μεσσίες πχ Γκόμες αλλά στην πορεία πρόσφεραν πολύ λιγότερα από τα αναμενόμενα.

Θα ήθελα λοιπόν ένα μήνα περίπου μετά, να πω ότι τα δείγματα γραφής του Μαντούκα ως τεχνικού διευθυντή είναι άκρως θετικά. Εντοπίζει στόχους, πηγαίνει ο ίδιος διαβουλεύεται και επιστρέφει με το ΝΑΙ του ποδοσφαιριστή (βλέπε Στιλιτς, Λεάλ). Φεύγει ξαφνικά ο Λάνιγκ και στο τσακ μπαμ καλύπτεται το κενό με τον Μακρίδη. Να θυμίζω ότι στο παρελθόν κάποιοι έφτασαν μέχρι την Αργεντινή για να εντοπίσουν τάχα ποδοσφαιριστές, αλλά δεν θυμάμαι να έφεραν κάποιον μαζί τους.

Όσον αφορά την απόκτηση του επιθετικού ο οποίος θα καλύψει το κενό από την αποχώρηση Τζιμπούρ, ελπίζουμε να έχει αποκτήσει επιτέλους η ομάδα τον άνθρωπο που θα βάζει την μπάλα στα δίκτυα, αλλά θα έχει διάθεση και να προπονηθεί και να ιδρώσει στο γήπεδο.

Αν αυτό γίνει και θεωρώντας ότι μετά από πολλά χρόνια το ΑΠΟΕΛ απέκτησε και ένα σπουδαίο μπαλαδώρο (Στίλιτς) τότε η πρώτη εμπειρία της παρουσίας Μαντούκα στο πόστο του τεχνικού διευθυντή, πιστεύω πως θα είναι ανάλογη της ποδοσφαιρικής του προσφοράς.

Για όσους φίλους ονειρεύονταν Αϊλντον για σκόρερ (αν είναι δυνατόν με οκτακόσιες χιλιάδες αμοιβή και μέσο όρο 6 γκολ κατ’ έτος, 2004 -2014), ευτυχώς που στην Ομάδα μας επικρατεί πλέον η λογική, χωρίς να λέω ότι ο συγκεκριμένος δεν βοήθησε σημαντικά την ομάδα στα Ευρωπαϊκά ή δεν έβγαλε τα λεφτά του, αφού χρυσοπουλήθηκε μετά. Όμως αυτή φορά είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν θα βοηθούσε όσο θα θέλαμε και μετά δεν θα μπορούσε να ξαναπουληθεί λόγω ηλικίας.

Κλείνοντας και επειδή εδώ και πολλά χρόνια γκρινιάζω λίγο για τις τιμές των εισιτηρίων διαρκείας θα ήθελα να επισημάνω ότι φέτος οι τιμές συγκρατήθηκαν στα περσινά επίπεδα, με βελτιωμένα οικογενειακά πακέτα και παρόλο που τα παιγνίδια είναι περισσότερα. Επιπρόσθετα περιλαμβάνονται δύο ευρωπαϊκά παιγνίδια αντί ενός και ακόμη θα προσφερθούν (με κλήρωση) και πολλά δώρα. Περιμένουμε ανάλογη πολιτική και στους ομίλους του champions league όταν με το καλό μπούμε (όχι σαν πέρσι).

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ

Σημ. Το άρθρο αυτό εκφράζει την άποψη ενός πολύ καλού φίλου και παλιού συνεργάτη.

Previous post

Η άποψη των Πολωνών για τον Πιατκόφκσι

Next post

Ποιόν να πιστέψουμε;