ΑΠΟΕΛίστας ως το κόκαλο
18 Ιανουαρίου 2016: «Η εταιρεία ΑΠΟΕΛ Ποδόσφαιρο (Δημόσια) ΛΤΔ ανακοινώνει την έναρξη της συνεργασίας της με τον Ειδικό Αθλητίατρο Δρα Νικόλαο Τζουρούδη».
Μία νέα εποχή για τον συγκεκριμένο τομέα στον ΑΠΟΕΛ, αλλά και (ενδεχομένως) το τέλος εποχής για μία τεράστια μορφή στον κυπριακό αθλητισμό, αυτήν του Κώστα Σχίζα. Ό,τι και να γράψω για τον γιατρό του ΑΠΟΕΛ, έχω την αίσθηση ότι θα είναι λίγο.
Το ιατρικό του έργο στους γαλαζοκίτρινους και όχι μόνο (διετέλεσε γιατρός στην εθνική μας ομάδα ποδοσφαίρου, γιατρός στις αθλητικές αποστολές της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής σε μεγάλες διοργανώσεις, γιατρός στις εθνικές ομάδες βόλεϊ και πάει λέγοντας), είναι τεράστιο, χωρίς μέτρο σύγκρισης. Κι άλλοι γιατροί έχουν συνεργαστεί με συλλόγους, ομοσπονδίες κ.λπ., αλλά σαν τον Κώστα Σχίζα, κανένας…
Τη δουλειά του Σχίζα δεν έχουμε τα εφόδια να την κρίνουμε. Ούτε γιατροί είμαστε ούτε και γνωρίζει κανείς τους όρους εντολής του, όλα τα δεδομένα, τις πραγματικές συνθήκες μέσα στις οποίες έδρασε και αποφάσισε. Για να μην μακρηγορούμε, ο Σχίζας ήταν γιατρός του ΑΠΟΕΛ επί 34 χρόνια! Και για να είμαστε σωστοί ο Σχίζας είναι ψυχή και σώμα ΑΠΟΕΛ, για περισσότερα από 50 χρόνια.
Εγγράφηκε στις ομάδες βόλεϊ και μπάσκετ του ΑΠΟΕΛ στα μέσα της δεκαετίας του ‘60, αμούστακος πιτσιρικάς. Βόλεϊ έπαιξε μέχρι το 1976 και καπάκι (το 1977) ανέλαβε έφορος του τμήματος επί εποχής Γιώργου Ηλιάδη με προπονητή τον Ανδρέα Μαυρονικόλα. Κι όταν ολοκλήρωσε τις σπουδές του, κάπου στα 1983 ανέλαβε και γιατρός του συλλόγου.
Γιατρός της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΑΠΟΕΛ, έφορος και γιατρός του βόλεϊ, γιατρός του μπάσκετ, γιατρός του πινγκ πονγκ, γιατρός της ποδηλασίας… Ανέλαβε ακόμη και πρόεδρος του Σωματείου την περίοδο 2007-08, όταν δεν υπήρχε ούτε… λίρα στο ταμείο.
Ο ορισμός της αφοσίωσης. Σε όλο αυτό το διάστημα των 34 χρόνων, ο ΑΠΟΕΛ άλλαξε καμιά δεκαριά προέδρους, πολλές δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες παράγοντες, εκατοντάδες αθλητές και ποδοσφαιριστές, αλλά ο Σχίζας ήταν πάντα εκεί, άγρυπνος φρουρός. ΑΠΟΕΛίστας ως το κόκαλο. Σήμα κατατεθέν του ΑΠΟΕΛ στα γήπεδα. Με καθημερινή έγνοια κι αγωνία για τους αθλητές. Για να είναι… «ιατρικά έτοιμοι».
Ήταν πιο εύκολο να βρεις τον Σχίζα στο γήπεδο παρά στο ιατρείο του, το οποίο «έκλεινε» συχνά-πυκνά για να ακολουθήσει τον ΑΠΟΕΛ στις πολυήμερες προετοιμασίες στο εξωτερικό, στα παιχνίδια, αλλά και στους ΑΜΚΕ, στους Μεσογειακούς Αγώνες, στους Κοινοπολιτειακούς Αγώνες.
Αυτή ήταν η ζωή του Κώστα Σχίζα τα τελευταία 34 χρόνια. Κι είναι απόλυτα φυσιολογικό να αισθάνεται κάπως άβολα που σήμερα θα… κρεμάσει τη γνωστή ιατρική βαλίτσα του με το σήμα του ΑΠΟΕΛ. Κάπου διάβασα ότι ζητήθηκε από τον Σχίζα να σχολιάσει την απόφαση της διοίκησης για την αντικατάστασή του και αρνήθηκε ευγενικά.
Και την επόμενη φορά που θα του ζητηθεί και πάλι θα αρνηθεί. Κι αν μετά από έναν, έξι μήνες ή ένα χρόνο τού ζητηθεί να μιλήσει γι’ αυτό το θέμα, θα προτιμήσει να κρατήσει το στόμα του κλειστό. Πάντα έτσι ήταν ο Σχίζας… Όταν υπήρχε θέμα που ενδεχομένως θα δημιουργούσε τριβές εντός του ΑΠΟΕΛ, προτιμούσε το χρυσάφι της σιωπής.
Goal
