Αν δεν ματώσεις την φανέλα…
Ο αγωνιστικός κατήφορος του ΑΠΟΕΛ συνεχίζεται με αποτέλεσμα να γίνεται όλο και πιο δύσκολη η προσπάθεια υλοποίησης του στόχου για την κατάκτηση του πρωταθλήματος για 8η στην σειρά χρονιά.
Οι «γαλαζοκίτρινοι» έχουν δώσει 15 αγώνες (εκκρεμεί το εντός έδρας ντέρμπι με την Ανόρθωση, που είχε αναβληθεί) και βρίσκονται στην 4η θέση. Τους χωρίζει διαφορά 8 βαθμών από την ομάδα του Κετσπάγια, 4 βαθμών από την Ομόνοια και ενός βαθμού από τον Απόλλωνα.
Είναι πολλά τα… αρνητικά
Ο ΑΠΟΕΛ στην μέχρι τώρα πορεία του στο πρωτάθλημα βγάζει μια πολύ προβληματική εικόνα. Οι αλλαγές προπονητών και συστημάτων δημιούργησαν μεγάλη αστάθεια. Παρατηρήθηκε σε έντονο βαθμό έλλειψη αγωνιστικής πειθαρχίας.
Παρατηρήθηκε σοβαρό πρόβλημα στην εφαρμογή του αγωνιστικού πλάνου με αποτέλεσμα η ομάδα να μοιάζει στον αγωνιστικό χώρο εντελώς ανοργάνωτη χωρίς αρχή και τέλος στο παιχνίδι της.
Ίσως να είναι ακόμα πιο ανησυχητικό το ότι οι ποδοσφαιριστές στη μεγάλη πλειοψηφία τους (κυρίως στο ντέρμπι με την Ανόρθωση), ήταν υποτονικοί, χωρίς ενέργεια – πάθος. Αυτό το στοιχείο το είχαν σε μεγάλο βαθμό οι «κυανόλευκοι» της Αμμοχώστου.
Σαν να ξέχασαν να… παίζουν!
Η εκτίμηση ότι το δυναμικό του ΑΠΟΕΛ για την σεζόν που διανύουμε, είναι ένα από τα καλύτερα ή και το καλύτερο που είχε ποτέ η ομάδα (!) ασφαλώς και αποδεικνύεται λανθασμένη. Όμως από την άλλη, δεν γίνεται όλοι να ξέχασαν τη μπάλα που ξέρουν.
Περισσότερο ψυχολογικό φαίνεται να είναι το πρόβλημα αφού (για πολλούς λόγους), χάθηκε η αυτοπεποίθηση των παικτών αλλά και η «δίψα» τους για νέες επιτυχίες.
Στην άσχημη και προβληματική εικόνα που βγάζουν οι «γαλαζοκίτρινοι», θα πρέπει να προσθέσουμε και κάποιους άλλους παράγοντες. Η απουσία των οργανωμένων οπαδών επηρεάζει πολύ αρνητικά τους ποδοσφαιριστές.
Πριν λίγες ημέρες ο έμπειρος Γιώργος Μερκής είχε δηλώσει ότι «νιώθουμε σαν να δίνουμε φιλικά και όχι επίσημους αγώνες…».
Οι μεγάλες ευθύνες του Τέτι
Μια άλλη πολύ σημαντική παράμετρος είναι και η αποτυχία του τεχνικού διευθυντή Ντομένικο Τέτι να στελεχώσει σωστά την ομάδα στην προηγούμενη μεταγραφική περίοδο με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές… ανορθογραφίες στο ρόστερ και… ανισορροπία στις τρεις γραμμές του.
Ο Ιταλός έφερε για παράδειγμα δύο αργούς επιθετικούς, με τα ίδια χαρακτηριστικά και δεν έφερε έναν καλό «οργανωτή», που ήταν αναγκαίος από την στιγμή που έδωσαν δανεικό τον Ζαχίντ στον Παναθηναϊκό.
Πάντως όπως καταλαβαίνουμε ο ρόλος πλέον του κ. Τέτι είναι καθαρά τυπικός και καθόλου ουσιαστικός. Με άλλα λόγια, ο Ιταλός «μένει μέχρι να… φύγει»!
Θα μπορέσει να το ανατρέψει ξανά;
Το ερώτημα που «καίει» όσους πραγματικά αγαπούν την ομάδα είναι αν θα μπορέσει να αντιδράσει και να αντεπιτεθεί με στόχο την διατήρηση των κεκτημένων της στην τελευταία επταετία.
Φαντάζει πολύ δύσκολο με τα σημερινά δεδομένα, αλλά ο ΑΠΟΕΛ έδειξε και στο παρελθόν ότι μπορεί να κάνει υπερβάσεις. Γιατί όχι λοιπόν να μην τα καταφέρει και αυτή την φορά ν’ ανατρέψει τα αρνητικά δεδομένα και το πολύ άσχημο σκηνικό;
Αν βοηθήσουν οι νέες μεταγραφές…
Ο Κόρε Ίνγκεμπριγκτσεν σίγουρα δεν περίμενε ότι θα αναλάμβανε μια ομάδα με τόσα προβλήματα. Ο Νορβηγός προπονητής θα προσπαθήσει να βελτιώσει ότι μπορεί, με τις τέσσερις προσθήκες παικτών που γνωρίζει και πιστεύει, αλλά αυτό από μόνο του δεν φτάνει για να ξαναβρεί ο ΑΠΟΕΛ την… υγεία του.
Οι ακριβοπληρωμένοι ποδοσφαιριστές θα πρέπει επιτέλους να φιλοτιμηθούν και να λειτουργήσουν με επαγγελματική ευσυνειδησία. Στο ποδόσφαιρο δεν αρκεί μόνο το να ξέρεις μπάλα.
Για να μείνεις στην κορυφή θέλει και πολλά άλλα πράγματα. Χρειάζεται συνεχής προσπάθεια, καθημερινή, σκληρή δουλειά, πίστη στον στόχο σου και διάθεση – πάθος για την υλοποίηση του. Τίποτα δεν σου χαρίζεται αν δεν ιδρώσεις την φανέλα, αν δεν ματώσεις στον αγώνα…
Για να επιστρέψει ο ΑΠΟΕΛ στις καλές εμφανίσεις και στις επιτυχίες θα πρέπει να γίνουν και ν’ αλλάξουν πολλά… Ο χρόνος πιέζει και η απαίτηση του «γαλαζοκίτρινου» κόσμου, για να δουν ξανά την ομάδα που τους έκανε τόσες φορές περήφανους, να παίζει καλά και να κερδίζει, μεγαλώνει.
Άρθρο του Γιώργου Παττίχη
