Άλλη ανάπτυξη, ίδιο αποτέλεσμα

Η ομάδα μας μπορεί να μην παρουσιάτηκε όπως θα περιμέναμε απέναντι στον Εθνικό και το ντεμπούτο του Μικ Μακάρθι να μην συνοδεύτηκε με το αναμενόμενο αποτέλεσμα. Ωστόσο είδαμε κάποια στοιχεία στο μεσοεπιθετικό κομμάτι που με δουλεία ενδέχονται να φέρουν την αλλαγή και το πολυπόθητο γκολ που ψάχνουμε ανελοιπώς.

Ένα από τα σαφώς πιο βελτιωμένα στοιχεία που διαπιστώσαμε, ήταν στον τρόπο με τον οποίο ο Θρύλος μας αναπτυσσόταν και διαφέρει από αυτόν που επέλεγε ο Ουζουνίδης.

Επί θητείας του Εβρίτη τεχνικού, η ομάδα έδινε έμφαση στον άξονα και προσπαθούσε να γίνει απειλητική κυρίως με κάθετες πάσες. Εκ του αποτελέσματος, οι ποδοσφαιριστές που αγωνίζονταν στα άκρα, σύγκλιναν προς τα μέσα με αποτέλεσμα να συγκεντρώνονται 6 ποδοσφαιριστές μας στο εν τρίτο του γηπέδου, συν οι αμυνομενοι της εκάστοτε ομάδας που κλεινόταν για να πάρει το αποτέλεσμα.

Απέναντι στον Εθνικό, είδαμε την ομάδα να πλαγιοκοπεί και να προσπαθεί να γεμίσει τη περιοχή, αναπτυσσόμενη κυρίως από τα άκρα. Οι εξτρέμ πατούσαν γραμμή, με αποτέλεσμα να δίνουν την ευκαιρία στα μπακς να κάνουν το όβερλαπ. Το αμυντικό χαφ πήγαινε πάντα κοντά τους για μια επιπλέον λύση και στην αντίπαλη άμυνα δημιουργόντουσαν κενά. Δίνεις πλάτος στο γήπεδο, ανοίγεις χώρους…

Δυστυχώς το γκολ για άλλο ένα παιχνίδι δεν ήρθε, ωστόσο είχαμε αρκετές προϋποθέσεις για να το πετύχουμε. Η έλλειψη συγκέντρωσης στο τελείωμα και η τελική πάσα ήταν οι κύριες αιτίες που δεν μπήκε ποτέ η μπάλα στα δίχτυα.

Αυτό είναι κάτι το οποίο ο Ιρλανδός προπονητής πρέπει να δουλέψει με τους ποδοσφαιριστές του. Έχει την ευκαιρία να το κάνει τώρα με τη διακοπή. Ας ελπίσουμε πως θα δούμε επιτέλους έναν ΑΠΟΕΛ που μπορεί να γίνει παραγωγικός.

Πορτοκαλί Πύραυλος