Αυτό που δεν έχει…

Όταν σκοράρεις στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων, ασφαλώς και δίνεις περισσότερη έμφαση στην αποφυγή της ήττας.

Ο ΑΠΟΕΛ, όπως εξελίχθηκε το ντέρμπι μς τον Απόλλωνα, μπορούσε να χάσει, θα μπορούσε όμως και να κερδίσει, αν σκόραρε πρώτο στις δικές του ευκαιρίες και αν ισοφάριζε νωρίτερα, στις ξεκάθαρες φάσεις που δημιούργησε μετά το γκολ που δέχθηκε. Από μόνα τους, ωστόσο, τα στοιχεία αυτά ούτε δικαιολογούν, πολύ περισσότερο δεν αποτελούν παρήγορο στοιχείο για τον φετινό ΑΠΟΕΛ, ο οποίος μετρά πλέον τέσσερις αποτυχημένες προσπάθειες νίκης σε ντέρμπι, η τελευταία στο ΓΣΠ και απέχει πλέον τέσσερις βαθμούς από την πρώτη θέση.

Κόντρα στον Απόλλωνα και σε σχέση με το προηγούμενο ντέρμπι με την ΑΕΛ, αν μη τι άλλο ο ΑΠΟΕΛ είχε διάθεση, θέληση και πάθος για τη νίκη. Είναι πλέον ξεκάθαρο όμως, πως από το φετινό ΑΠΟΕΛ κάτι λείπει, κάτι υπολείπεται, γι’ αυτό και η δυσκολία σε τέτοιου είδους παιγνίδια, γι’ αυτό και οι εννέα χαμένοι βαθμοί στα τέσσερα μέχρι στιγμής ντέρμπι. Το τελευταίο κόντρα στον Απόλλωνα, η συνολική εμφάνιση και προσπάθεια σε αυτό, μάλλον ευκολύνει την προσπάθεια εντοπισμού της κύριας αιτίας που ο ΑΠΟΕΛ δεν κέρδισε ακόμη ντέρμπι.

Μεγάλα ντέρμπι για μεγάλους παίκτες ή και αντίστροφα. Έχει πολλές φορές λεχθεί, έχει πολλές φορές αποδειχθεί στον αγωνιστικό χώρο, πως το στοιχείο που πολλές φορές καθορίζει την έκβαση τέτοιων αγώνων, είναι η παρουσία ποδοσφαιριστών ικανών να κάνουν τη διαφορά. Και ο ΑΠΟΕΛ, αυτή την περίοδο, στερείται του στοιχείου αυτού.

Ξεκάθαρα τα δεδομένα. Λείπει από τον ΑΠΟΕΛ ο καλός Ντε Βινσέντι. Ο Μπρεσάν ανήμπορος να επωμιστεί τέτοιο ρόλο και ο Μπερτόλιο, όσο αγωνίστηκε μέχρι τώρα, δεν έπεισε. Δεν ήταν μόνο ο Ντε Βινσέντι τα προηγούμενα χρόνια στον ΑΠΟΕΛ. Στο πιο πρόσφατο παράδειγμα, της περσινής περιόδου, ο ΑΠΟΕΛ «καθάρισε» ντέρμπι και πήρε σημαντικές νίκες – τίτλου, έχοντας τους Εφραίμ και Γιαννιώτα σε εντυπωσιακή αγωνιστική κατάσταση. Ο Εφραίμ κατά διαστήματα μόνο και όχι συχνά θυμίζει τον περσινό καλό του εαυτό και ο Γιαννιώτας διανύει την χειρότερη αγωνιστικά περίοδο του, από τη μέχρι τώρα παρουσία του στον ΑΠΟΕΛ.

Δεν συγκαταλέγεται στην κατηγορία αυτή ο Βάντερ, γιατί και πέρσι και φέτος μόνο καλές εξάρσεις έχει να παρουσιάσει και ας το αποδεχτούμε πλέον όλοι και πολύ περισσότερο η τεχνική ηγεσία, πως τέτοιος ποδοσφαιριστής είναι. Ικανός για το καλύτερο αλλά και το χειρότερο και χωρίς διάρκεια και σταθερότητα σε καλή απόδοση.

Πάμε παρακάτω και πάντα με μέτρο σύγκρισης την προηγούμενη χρονιά. Δεν μπόρεσε να την ολοκληρώσει, λόγω τραυματισμού, όσο αγωνίστηκε όμως, ο Φερνάντο Καβενάγκι έδωσε λύσεις σε καθοριστικούς αγώνες. Ούτε αυτός αντικαταστάθηκε επάξια. Ο Πιέρος Σωτηρίου έχει ήδη κάνει την υπέρβαση του και ο Ντε Καμάργκο δεν έχει για την ώρα κάνει το κάτι παραπάνω.

Αν συνυπολογισθεί η κούραση και η φυσιολογική καταπόνηση από τις διπλές αγωνιστικές υποχρεώσεις σε πρωτάθλημα και Γιουρόπα Λικ, τότε το πρόβλημα μεγαλώνει και η εξήγηση για τις μέχρι τώρα απώλειες και την απόσταση από την κορυφή μάλλον γίνεται πιο απλή. Όσο για λάθη της τεχνικής ηγεσίας, ασφαλώς και υπάρχουν, πάντα εκ των υστέρων κρίνοντας και είναι πιο ευδιάκριτα, από τη στιγμή που ο ΑΠΟΕΛ, στο σύνολο αλλά και στην ατομική παρουσία συγκεκριμένων παικτών, δεν βρίσκεται αυτή την περίοδο στο επιθυμητό επίπεδο.

Το δυσάρεστο και επικίνδυνο, είναι πως ο ΑΠΟΕΛ έχει ακόμη να δώσει δύσκολα και σημαντικά παιγνίδια, πριν την ευκαιρία για ξεκούραση στη διακοπή των Χριστουγέννων και πριν τη δυνατότητα διόρθωσης σημαντικών λαθών της καλοκαιρινής περιόδου, στη μεταγραφική περίοδο Ιανουαρίου.

Γιώργος Λογίδης 24sports.com.cy