Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο

Η θεωρία του πεπρωμένου και το κατά πόσον αυτό ορίζει πραγματικά τη ζωή του καθενός από εμάς χρήζει πολλών αναλύσεων, ενώ οι απόψεις περί του θέματος διίστανται.

Ο Χριστιανισμός σε μεγάλο βαθμό απορρίπτει τη θέση ότι, για τον κάθε άνθρωπο υπάρχει το δικό του πεπρωμένο και ότι η ζωή του είναι προκαθορισμένη από την ημέρα που θα γεννηθεί. Υπάρχει βέβαια και η ενδιάμεση άποψη, η οποία ενστερνίζεται το σοφό «συν Αθηνά και χείρα κίνει».

Προσωπικά ακόμη δεν κατάφερα ν’ ανακαλύψω ποια είναι πραγματικά η αλήθεια. Ίσως και να βρίσκεται κάπου στη μέση, ίσως και να είναι ένα μείγμα των τριών θεωριών που υπάρχουν για το μεγάλο αυτό κεφάλαιο, του περάσματος της ανθρώπινης ύπαρξης από τη γη.

Δε θα προσπαθήσουμε μέσα από αυτές εδώ τις γραμμές να βρούμε τι πραγματικά συμβαίνει ούτε θα επιχειρήσουμε να κάνουμε τους διανοούμενους, προβαίνοντας σε βαθυστόχαστες αναλύσεις και προβάλλοντας αδιαμφισβήτητα επιχειρήματα. Άλλωστε και το θέμα μας είναι εντελώς διαφορετικό, όπως διαφορετικό είναι και αυτό στο οποίο θέλουμε να καταλήξουμε.

Για όλους εμάς που πέραν από το τρίπτυχο Θρησκεία-Πατρίδα-Οικογένεια, υπάρχει και μια άλλη ΙΔΕΑ, για την οποία ζούμε και αναπνέουμε, η θεωρία του πεπρωμένου, η οποία είναι πολύ πιο δύσκολο να γίνει αντιληπτή και κατανοητή.

Και εξηγούμαστε: Όταν το 1926 μια ομάδα ΕΛΛΗΝΩΝ στη Λευκωσία δημιουργούσαν τον «ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟ ΟΜΙΛΟ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ», ίσως και οι ίδιοι να μην φαντάζονταν την λαμπρή πορεία και το πεπρωμένο που προσέδιδαν σ’ αυτό το Σωματείο, από το πρώτο λεπτό της παρουσίας του στ’ αθλητικά και κοινωνικά τεκταινόμενα της ιδιαίτερης μας πατρίδας.

Από τα πρώτα χρόνια της ίδρυσης του, ο ΑΠΟΕΛ, έμελε να καταστεί φάρος και οδηγός για χιλιάδες νέους του νησιού, έμελε ν’ ανέβει στο ψηλότερο βάθρο του αθλητικού ιδεώδους και να καθιερωθεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων ως η μεγαλύτερη ποδοσφαιρική, και όχι μόνο, δύναμη της Κύπρου.

Το προσωνύμιο ΘΡΥΛΟΣ, ο ΑΠΟΕΛ δεν το πήρε τυχαία, ούτε αυθαίρετα όπως κάποιους άλλους. Ο ΑΠΟΕΛ έγινε ΘΡΥΛΟΣ μέσα από τα επιτεύγματά του, προϊόν των επίπονων κόπων και μόχθων των χιλιάδων αθλητών που πέρασαν από τις τάξεις του όλα αυτά τα χρόνια. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το γεγονός ότι ο ΑΠΟΕΛ διαθέτει σήμερα την πιο πλούσια τροπαιοθήκη, σε όλα τ’ αθλήματα, απ’ όλα τα σωματεία της Κύπρου.

Όλοι εμείς, οι χιλιάδες ΑΠΟΕΛΙΣΤΕΣ είμαστε περήφανοι και ευτυχισμένοι που ο ΘΕΟΣ, μας έδωσε αυτό το μοναδικό προνόμιο να είμαστε ΑΠΟΕΛΙΣΤΕΣ. Δεν ξέρω αν ήταν της μοίρας γραφτό, δεν ξέρω αν ήταν πεπρωμένο, πάντως ότι και να ήταν, για μένα προσωπικά ήταν η μοναδική φορά που μπορώ να πω με σιγουριά ότι στάθηκα τυχερός στη ζωή μου.

Όλοι όσοι αποτελούμε το οικοδόμημα του ΑΠΟΕΛ έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε τη λαμπρή διαδρομή του ΘΡΥΛΟΥ μέσα στο χρόνο και να τον ανεβάσουμε πολύ ψηλότερα. Είμαστε σίγουροι ότι στο τέλος της μέρας έτσι θα γίνει. Γιατί στην περίπτωση του ΑΠΟΕΛ…το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.

ΑΠΟΕΛ – ΘΡΥΛΟΣ – ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ
ΑΠΟΕΛ – ΘΡΥΛΟΣ – ΚΥΠΕΛΛΟ

Γ. Πλ.