Ζητούμε μεγαλύτερη πειθαρχία

Το πιο απλό θα ήταν να θριαμβολογήσω μετά τη μεγάλη νίκη επί της Ομόνοιας. Θα αφήσω όμως τις θριαμβολογίες κατά μέρος για να σταθώ σε κάτι άλλο. Αυτό της απειθαρχίας, των νεύρων που διακατέχει τους ποδοσφαιριστές, τις απερισκεψίες και επιπολαιοτήτων ορισμένων από αυτούς.

Π.χ. δεν γίνεται επειδή ο διαιτητής δεν δίνει πέναλτι, να σηκώνεται ο Νεκτάριος και να ζητά εξηγήσεις από αντίπαλο και μετά να διαμαρτύρεται στον διαιτητή σε έξαλλη κατάσταση. Δεν γίνεται κ. Ντε Βινσέντι να βάζεις γκολ και να κάνεις νόημα στην εξέδρα να σωπάσει, όταν σε ανέκτηκε για μήνες και μήνες να πελαγοδρομείς. Αλήθεια, τι μέλλον μπορεί να έχει στην ομάδα του, ένας παίκτης που κάνει τέτοιες ενέργειες προς τους οπαδούς της;

Δεν γίνεται να βάζει τις φωνές ο αμυντικός (Αμορίν) στον σέντερ φορ της ομάδας (Τσιμπούρ) γιατί έχασε την μπάλα έστω και αν έχει χίλια δίκαια. Αυτό είναι δουλειά του προπονητή και μόνον. Και από την άλλη δεν μπορεί ο σέντερ φορ να κινείται με απειλητικές διαθέσεις εναντίον του συμπαίκτη του (έλεος πια). Βλέποντας όλα αυτά διερωτώμαι πια μπορεί να ήταν η κατάσταση στα αποδυτήρια μετά τον αγώνα και πραγματικά φοβάμαι να σκεφτώ πως θα ήταν αν χάναμε.

Είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που δεν υπήρχε στο ΑΠΟΕΛ τα προηγούμενα χρόνια και είναι πολύ σημαντικό, αν όχι το πρώτιστο με το οποίο θα πρέπει να ασχοληθεί ο προπονητής και η διοίκηση. Γιατί τα πράγματα ανά πάσα στιγμή μπορεί να ξεφύγουν και να έχουν τεράστιο κόστος για την Ομάδα μας.

Νίκος Σχίζας, «Από την Ανατολική Κερκίδα»