ΑΠΟΨΗ: Μεγαλύτερος σεβασμός στον κόσμο

Είχα χρόνια να βαρεθώ τόσο σε ένα παιγνίδι ποδοσφαίρου όσο βαρέθηκα στο Β’ ημίχρονο του χθεσινού αγώνα με τον Ερμή. Ίσως αν το έβλεπα από την τηλεόραση θα με έπαιρνε ο ύπνος πολύ πριν τελειώσει. Είναι γεγονός ότι οι ποδοσφαιριστές χρειάζονται ανάσες, είναι γεγονός ότι δεν πρέπει να ρισκάρουν τραυματισμούς χωρίς να υπάρχει λόγος, αλλά αυτό το… πράγμα που παρακολουθήσαμε παρά ήταν βαρετό νομίζω!

Δεν είναι δυνατόν για 40 λεπτά η μπάλα να ταλαιπωρείται χωρίς κανένα στόχο και σκοπό, απλά μέχρι το χρονόμετρο να δείξει το 90. Στο κάτω, κάτω, εννιά χιλιάδες άνθρωποι πλήρωσαν εισιτήριο για να δουν ποδόσφαιρο 90 λεπτών και όχι 50. Εδώ δεν μιλάμε για 10-15 λεπτά στο τέλος αλλά σχεδόν για ολόκληρο το δεύτερο ημίχρονο.

Μπορεί να ακούγομαι υπερβολικός, αλλά σκέφτομαι τώρα, αν η Αρσεναλ, ή η Τσέλσι, η ακόμα η Μπριζ Βελγίου, ή Ζενίτ, κέρδιζαν 3-0 οποιονδήποτε αντίπαλο θα έκαναν το ίδιο πράγμα; Δεν περίμενα ρε παιδί μου να ξεσκιστούν τα παιδιά για 90 λεπτά, αλλά τουλάχιστον να κάνουν μια επίθεση πχ κάθε 5-10 λεπτά, έτσι για να κρατήσουν λίγο ξύπνιους του ανθρώπους που άφησαν οικογένειες και φίλους Κυριακή απόγευμα για να πάνε στο γήπεδο για τρεις ώρες να υποστηρίξουν την ομάδα τους.

Αλλωστε το είπε και ο Φινκ. Ότι δηλαδή ήθελε να η ομάδα το δεύτερο ημίχρονο να συνεχίσει όπως και στο πρώτο. Γιατί ο άνθρωπος ξέρει ότι το Αμβούργο αυτό θα έκανε αν βρισκόταν στην ίδια θέση. Το ίδιο και η Σάλκε αλλά και η Μπάγερν Μονάχου. Για αυτό άλλωστε τα δικά τους γήπεδα είναι πάντα γεμάτα. Γιατί πάνω από όλα και σε όλα τα επίπεδα σέβονται τους οπαδούς τους. Γιατί το ποδόσφαιρο είναι θέαμα, είναι ένα προϊόν προς πώληση και πρέπει όσοι ασχολούνται με αυτό να το κάνουν όσο πιο ελκυστικό γίνεται.

Νίκος Σχίζας
Από την Ανατολική κερκίδα

Σημ. Τα άρθρα – απόψεις των φίλων της ιστοσελίδας μας δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις δικές μας απόψεις.